گاما رو نصب کن!

{{ number }}
اعلان ها
اعلان جدیدی وجود ندارد!
کاربر جدید

جستجو

پربازدیدها: #{{ tag.title }}

میتونی لایو بذاری!

بیماری‌های واگیر و غیرواگیر: بیماری‌های قابل انتقال و بیماری‌هایی که منتقل نمی‌شوند

بروزرسانی شده در: 14:36 1404/10/3 مشاهده: 2     دسته بندی: کپسول آموزشی

بیماری‌های واگیر و غیرواگیر: دو جهان متفاوت از سلامت

درک تفاوت بیماری‌های قابل انتقال و بیماری‌های غیرقابل انتقال، کلید اصلی برای حفظ سلامت فردی و اجتماعی است.
خلاصه: بیماری‌ها را می‌توان بر اساس نحوهٔ گسترش و ریشهٔ پیدایش آن‌ها به دو دستهٔ بزرگ بیماری واگیر (مثل آنفولانزا) و بیماری غیرواگیر (مثل دیابت) تقسیم کرد. بیماری‌های واگیر از طریق عوامل بیماری‌زا1 مانند ویروس‌ها و باکتری‌ها از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شوند. در مقابل، بیماری‌های غیرواگیر معمولاً نتیجه‌ای از ترکیب عوامل ژنتیکی، سبک زندگی و محیط هستند و قابل سرایت نیستند. شناخت این تفاوت‌ها به ما کمک می‌کند تا راه‌های پیشگیری و کنترل مناسب هر گروه را بیاموزیم.

بیماری‌های واگیر: دنیای عوامل کوچک و مهاجم

بیماری‌های واگیر که به آن‌ها بیماری‌های مسری یا عفونی نیز می‌گویند، توسط موجودات زندهٔ بسیار ریزی به نام عوامل بیماری‌زا ایجاد می‌شوند. این عوامل می‌توانند ویروس، باکتری، قارچ یا انگل باشند. ویژگی اصلی این بیماری‌ها، قابلیت انتقال از یک میزبان2 (مثل انسان، حیوان) به میزبان دیگر است.

مثال ساده: بیماری سرماخوردگی معمولی توسط ویروس‌های مختلفی ایجاد می‌شود. وقتی فرد بیمار عطسه یا سرفه می‌کند، ذرات ریز حاوی ویروس در هوا پخش می‌شود. اگر فرد سالم این ذرات را تنفس کند یا با سطح آلوده (مثل دستگیرهٔ در) تماس داشته باشد و سپس دست خود را به بینی یا دهان بزند، ویروس وارد بدنش شده و ممکن است بیمار شود.

راه انتقال توضیح مثال بیماری
قطره‌ای (هوازی) انتقال از طریق ذرات ریز آب و بزاق که با سرفه یا عطسه در هوا پخش می‌شوند. آنفولانزا، سرخک، کووید-۱۹
تماس مستقیم تماس پوست با پوست، مایعات بدن یا ترشحات زخم فرد بیمار. زرد زخم3، بیماری‌های آمیزشی
آلوده‌شدن آب و غذا خوردن آب یا غذای آلوده به عوامل بیماری‌زا. وبا، حصبه4، اسهال عفونی
ناقل5 انتقال توسط یک حیوان مانند پشه یا کنه. مالاریا (پشه)، بیماری لایم6 (کنه)
نکتهٔ علمی: سرعت انتشار یک بیماری واگیر در جمعیت را می‌توان با مفهومی به نام «عدد تکثیر پایه» یا $R_0$ (آر-زیر-صفر) نشان داد. این عدد میانگین تعداد افرادی است که یک فرد بیمار می‌تواند در یک جمعیت کاملاً حساس آلوده کند. مثلاً اگر $R_0 = 3$ باشد، یعنی هر بیمار به طور متوسط ۳ نفر دیگر را آلوده می‌کند. هرچه این عدد بزرگ‌تر باشد، بیماری مسری‌تر است.

بیماری‌های غیرواگیر: چالش طولانی‌مدت بدن

بیماری‌های غیرواگیر معمولاً نتیجهٔ ترکیبی از عوامل ژنتیکی، فیزیولوژیکی (مثل تغییر در عملکرد بدن)، محیطی و سبک زندگی هستند. برخلاف بیماری‌های واگیر، شما نمی‌توانید سرطان یا فشار خون بالا را از همکلاسی خود بگیرید. این بیماری‌ها به کندی ایجاد شده و اغلب مزمن هستند، یعنی برای مدت زمان طولانی (ماه‌ها یا سال‌ها) باقی می‌مانند.

مثال ساده: بیماری دیابت نوع ۲. در این بیماری، بدن نمی‌تواند به خوبی از هورمون انسولین7 استفاده کند یا به اندازهٔ کافی انسولین تولید نمی‌کند تا قند خون را تنظیم کند. عواملی مانند رژیم غذایی ناسالم، کم‌تحرکی، چاقی و سابقهٔ خانوادگی خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می‌دهند. هیچ ویروس یا باکتری‌ای از بیرون باعث آن نمی‌شود و از فردی به فرد دیگر سرایت نمی‌کند.

ویژگی بیماری‌های واگیر بیماری‌های غیرواگیر
علت اصلی عوامل بیماری‌زای خارجی (ویروس، باکتری) ترکیب ژنتیک، سبک زندگی و محیط
قابلیت انتقال دارد (از فرد به فرد یا از طریق ناقل) ندارد
مدت زمان بیماری معمولاً حاد8 و کوتاه‌مدت (روز تا هفته) معمولاً مزمن و طولانی‌مدت (سال‌ها)
راه‌های پیشگیری اصلی واکسیناسیون9، رعایت بهداشت فردی و عمومی اصلاح سبک زندگی (تغذیه، ورزش)، معاینه‌های دوره‌ای
مثال سرماخوردگی، سل10، سرخجه11 بیماری قلبی، پرفشاری خون، آسم

واکسن و وضوح: دو سلاح در دو جبههٔ متفاوت

مقابله با این دو گروه بیماری، استراتژی‌های کاملاً متفاوتی را می‌طلبد. برای بیماری‌های واگیر، واکسن یک سلاح پیشگیرانهٔ بسیار قدرتمند است. واکسن سیستم ایمنی بدن را بدون ایجاد بیماری کامل، با عامل بیماری‌زا آشنا می‌کند تا در مواجههٔ بعدی، بدن بتواند به سرعت و به طور مؤثر پاسخ دهد. شستن صحیح دست‌ها نیز یک روش ساده و فوق‌العاده مؤثر برای قطع زنجیرهٔ انتقال بسیاری از عوامل بیماری‌زاست.

در مقابل، برای پیشگیری از بسیاری از بیماری‌های غیرواگیر، باید سبک زندگی خود را اصلاح کنیم. این کار شاید ساده به نظر نرسد اما تأثیر آن ماندگار است. مثلاً کاهش مصرف نمک به کنترل فشار خون کمک می‌کند. رابطهٔ بین فعالیت بدنی و خطر ابتلا به برخی سرطان‌ها را می‌توان به صورت یک رابطهٔ معکوس ساده نشان داد: با افزایش فعالیت منظم بدنی، خطر ابتلا کاهش می‌یابد.

فرمول سادهٔ سلامت: مفهوم «تعادل انرژی» در بدن کلیدی برای درک چاقی (یک عامل خطر مهم برای بیماری‌های غیرواگیر) است. اگر انرژی دریافتی از غذا برای مدت طولانی بیشتر از انرژی مصرفی باشد، مازاد آن به صورت چربی ذخیره می‌شود. این را می‌توان به شکل نمادین نوشت:
$\text{انرژی مصرفی (از طریق متابولیسم و فعالیت)}
$\text{انرژی مصرفی} > \text{انرژی دریافتی} \Longrightarrow \text{کاهش وزن}$

اشتباهات رایج و پرسش‌های مهم

سوال ۱: آیا همهٔ سرطان‌ها غیرواگیر هستند؟ پس چرا برخی ویروس‌ها می‌توانند باعث سرطان شوند؟
پاسخ: بله، خود بیماری سرطان یک بیماری غیرواگیر است و از فردی به فرد دیگر مانند سرماخوردگی منتقل نمی‌شود. اما برخی ویروس‌ها (که خود عوامل بیماری‌زای واگیر هستند) می‌توانند در ایجاد برخی انواع سرطان نقش داشته باشند. مثلاً ویروس پاپیلومای انسانی12 (اچ‌پی‌وی) یک عفونت واگیر است که از طریق تماس نزدیک منتقل می‌شود و در بلندمدت می‌تواند خطر ابتلا به سرطان دهانهٔ رحم را افزایش دهد. در اینجا، ویروس یک عامل خطر است، اما سرطان حاصل، خودش مسری نیست.
سوال ۲: آیا بیماری قلبی واقعاً غیرواگیر است؟ اگر پدرم بیماری قلبی دارد، آیا من هم حتماً می‌گیرم؟
پاسخ: بیماری قلبی یک بیماری غیرواگیرِ چندعاملی است. سابقهٔ خانوادگی (ژنتیک) یک عامل خطر مهم است، اما به معنای سرنوشت قطعی نیست. این خطر را می‌توان با سبک زندگی سالم به میزان زیادی کاهش داد. بنابراین، شما بیماری قلبی را از پدرتان «نمی‌گیرید»، اما ممکن است استعداد ژنتیکی آن را به ارث ببرید. انتخاب‌های شما در زندگی (عدم استعمال دخانیات، فعالیت بدنی، رژیم غذایی سالم) تعیین‌کننده‌تر از ژن‌های شما هستند.
سوال ۳: چرا گاهی به یک بیماری غیرواگیر مثل دیابت، «اپیدمی13 جهانی» می‌گویند؟
پاسخ: کلمهٔ «اپیدمی» معمولاً برای بیماری‌های واگیر به کار می‌رود. اما وقتی شمار افراد مبتلا به یک بیماری غیرواگیر در سطح جهان به سرعت و به طور قابل توجهی افزایش یابد، از این واژه به صورت استعاری استفاده می‌شود. افزایش شدید چاقی، دیابت نوع ۲ و فشار خون بالا در دهه‌های اخیر در بسیاری از کشورها، نگرانی جهانی ایجاد کرده است. پس منظور از «اپیدمی دیابت»، سرعت شیوع14 آن در جوامع است، نه قابلیت سرایت فردبه‌فرد آن.
جمع‌بندی: در دنیای سلامت، بیماری‌های واگیر و غیرواگیر دو چالش عمده با طبیعت کاملاً متفاوت هستند. بیماری‌های واگیر، دشمنانی نامرئی اما قابل انتقال هستند که با رعایت بهداشت، واکسیناسیون و کنترل محیط می‌توان با آن‌ها مبارزه کرد. در سوی دیگر، بیماری‌های غیرواگیر، اغلب حاصل تعامل طولانی‌مدت ژن‌های ما با انتخاب‌های روزمره‌مان (غذا، تحرک، سیگار) هستند. پیروزی در این نبرد، نیازمند آگاهی، پیشگیری هوشمندانه و تعهد به یک سبک زندگی سالم از سنین پایین است. درک این تفاوت، اولین و مهم‌ترین گام برای ساختن یک جامعهٔ سالم‌تر است.

پاورقی

1 عوامل بیماری‌زا (Pathogens) – موجودات زندهٔ میکروسکوپی که باعث بیماری می‌شوند.
2 میزبان (Host) – موجود زنده‌ای که عامل بیماری‌زا در آن زندگی و رشد می‌کند.
3 زرد زخم (Impetigo) – یک عفونت پوستی مسری باکتریایی.
4 حصبه (Typhoid fever) – یک بیماری باکتریایی منتقله از طریق آب و غذای آلوده.
5 ناقل (Vector) – یک جاندار (معمولاً حشره) که عامل بیماری‌زا را بدون اینکه خودش بیمار شود، انتقال می‌دهد.
6 بیماری لایم (Lyme disease) – یک بیماری باکتریایی که از طریق نیش کنهٔ آلوده منتقل می‌شود.
7 انسولین (Insulin) – هورمونی که توسط لوزالمعده تولید می‌شود و به سلول‌ها کمک می‌کند تا از گلوکز (قند) برای تولید انرژی استفاده کنند.
8 حاد (Acute) – بیماری که به سرعت شروع شده و دورهٔ کوتاهی دارد.
9 واکسیناسیون (Vaccination) – فرآیند تقویت سیستم ایمنی بدن در برابر یک بیماری خاص.
10 سل (Tuberculosis - TB) – یک بیماری عفونی باکتریایی که اغلب ریه‌ها را درگیر می‌کند.
11 سرخجه (Rubella) – یک بیماری ویروسی مسری با علائم تب و بثورات پوستی.
12 ویروس پاپیلومای انسانی (Human Papillomavirus - HPV)
13 اپیدمی (Epidemic) – شیوع سریع یک بیماری در یک جمعیت خاص در یک زمان معین.
14 شیوع (Prevalence) – نسبت افراد مبتلا به یک بیماری خاص در یک جمعیت مشخص در یک زمان معین.

بیماری واگیر بیماری غیرواگیر عوامل بیماری‌زا پیشگیری سبک زندگی سالم