گاما رو نصب کن!

{{ number }}
اعلان ها
اعلان جدیدی وجود ندارد!
کاربر جدید

جستجو

پربازدیدها: #{{ tag.title }}

میتونی لایو بذاری!

فساد مواد غذایی: تغییر نامطلوب رنگ، بو، طعم و ارزش غذایی به علت عوامل مختلف

بروزرسانی شده در: 13:09 1404/10/3 مشاهده: 2     دسته بندی: کپسول آموزشی

فساد مواد غذایی: دشمنی پنهان در سفره‌های ما

یک بررسی جامع از دلایل، انواع، نشانه‌ها و راه‌های پیشگیری از تغییرات ناخوشایند در غذای روزمره.
خلاصه: فساد مواد غذایی[1] یک فرآیند طبیعی است که طی آن رنگ، بو، طعم و ارزش غذایی خوراکی‌ها به دلایل مختلفی مانند فعالیت میکروارگانیسم‌ها، آنزیم‌ها و عوامل شیمیایی یا فیزیکی تغییر می‌کند و آنها را برای مصرف نامناسب یا خطرناک می‌سازد. شناخت عوامل فساد، یادگیری روش‌های نگهداری مانند انجماد و کنسرو کردن و تشخیص نشانه‌های فساد مانند کپک زدن و بوی بد، برای حفظ سلامت و جلوگیری از مسمومیت غذایی ضروری است. این مقاله به زبان ساده، این مفاهیم را برای دانش‌آموزان تشریح می‌کند.

فساد چیست و چرا اتفاق می‌افتد؟

همه ما تجربه‌ای از باز کردن یخچال و مواجهه با یک میوه له شده، نان کپک‌زده یا شیری با بوی ترش داشته‌ایم. این تغییرات ناخوشایند، همان فساد مواد غذایی هستند. فساد به معنای کاهش کیفیت و ایمنی غذا به دلیل تغییرات شیمیایی، فیزیکی یا زیستی است. این تغییرات معمولاً توسط سه عامل اصلی ایجاد می‌شوند:

عامل فساد توضیح و مثال اثر بر غذا
عوامل میکروبی (میکروارگانیسم‌ها) باکتری‌ها[2]، کپک‌ها[3] و مخمرها[4]. مانند باکتری‌های مولد اسید لاکتیک در شیر یا کپک‌های سبز روی مرکبات. ایجاد بو و طعم بد، تغییر رنگ، لزج شدن سطح، گاهی تولید سم (مسمومیت).
عوامل شیمیایی و آنزیمی واکنش‌های خودبخودی یا توسط آنزیم‌های درون خود غذا. مانند قهوه‌ای شدن سیب بریده شده (اکسیداسیون) یا فساد چربی‌ها (تندی). تغییر رنگ، بو و طعم نامطبوع، کاهش ارزش غذایی (مانند ویتامین‌ها).
عوامل فیزیکی آسیب‌های مکانیکی (ضربه، له شدگی)، از دست دادن یا جذب رطوبت، تغییر دما. تغییر بافت (نرمی، خشکی)، تسریع فساد میکروبی و شیمیایی به دلیل آسیب پوست یا بافت.

میکروارگانیسم‌ها از مهم‌ترین عوامل هستند. آنها مانند موجودات بسیار ریزی هستند که از مواد مغذی غذا تغذیه کرده و با تولید مواد زائد، آن را فاسد می‌کنند. برای مثال، شیر در دمای اتاق به دلیل فعالیت باکتری‌های اسیدلاکتیک ترش می‌شود. این باکتری‌ها قند شیر (لاکتوز[5]) را مصرف و اسید لاکتیک تولید می‌کنند که طعم ترش و بافت لخته شده به شیر می‌دهد.

نشانه‌های آشکار فساد: حواس پنجگانه کمک می‌کنند!

تشخیص فساد غذا اغلب با استفاده از حواس بینایی، بویایی، چشایی و لامسه امکان‌پذیر است. باید توجه داشت که برخی میکروب‌های خطرناک ممکن است هیچ نشانه آشکاری ایجاد نکنند، اما نشانه‌های کلی عبارتند از:

حس نشانه فساد مثال
بینایی تغییر رنگ (لکه، تیرگی)، رشد کپک (کرک‌های رنگی)، لزج شدن سطح. کپک سبز روی نان، لکه‌های قهوه‌ای روی موز، لایه سفید روی مربا.
بویایی بوی ترشیدگی، بوی گندیدگی، بوی کهنگی یا تند غیرمعمول. بوی ترش شیر، بوی گندیده گوشت یا ماهی.
چشایی (پس از اطمینان از بی‌خطری) طعم ترش، تلخ یا غیرعادی. طعم ترش آبمیوه، طعم تلخ آجیل کهنه (فساد چربی).
لامسه نرمی و له شدگی بیش از حد، لزج یا لغزنده شدن سطح، تغییر بافت. گوجه‌فرنگی له شده، سطح لزج روی گوشت پخته.
نکته مهم ایمنی:هرگز غذای کپک‌زده را نچشید، حتی اگر قسمت کپک‌زده را جدا کنید. ریشه‌های کپک (ریسه‌ها) می‌توانند عمیق در غذا نفوذ کرده و سموم[6] خطرناکی تولید کنند. بهترین راه، دور ریختن کل ماده غذایی است.

روش‌های علمی نگهداری: جنگ با عوامل فساد

بشر از دیرباز برای حفظ غذا روش‌های مختلفی ابداع کرده است. همه این روش‌ها بر اساس محدود کردن یا از بین بردن یکی از شرایط لازم برای رشد عوامل فساد، به ویژه میکروارگانیسم‌ها، کار می‌کنند. این شرایط عبارتند از: رطوبت، دمای مناسب، مواد مغذی، زمان و گاهی اکسیژن.

روش نگهداری نحوه عملکرد مثال مواد غذایی
سرما (یخچال و انجماد) کاهش شدید سرعت رشد میکروب‌ها و فعالیت آنزیم‌ها. انجماد آب درون سلول‌ها را به یخ تبدیل می‌کند. گوشت، مرغ، ماهی، سبزیجات منجمد، مواد لبنی در یخچال.
حرارت (پاستوریزه و استریل کردن) از بین بردن میکروب‌های بیماری‌زا و فساد با حرارت. پاستوریزاسیون[7] در دمای پایین‌تر و استریلیزاسیون[8] در دمای بالا. شیر پاستوریزه، کنسروها (استریل شده).
خشک کردن (دِهیدراته) حذف آب مورد نیاز برای رشد میکروب‌ها و انجام واکنش‌های شیمیایی. کشمش، برگه زردآلو، حبوبات خشک، پودر شیر.
استفاده از مواد نگهدارنده افزودن مواد شیمیایی طبیعی یا مصنوعی که مانع رشد میکروب‌ها یا اکسیداسیون می‌شوند. نمک در خیارشور، سرکه در ترشی، بنزوات سدیم در سس‌ها.
بسته‌بندی خلاء یا با گاز محافظ حذف اکسیژن مورد نیاز برای بسیاری از میکروب‌ها و واکنش‌های اکسیداسیون. قهوه، آجیل، چیپس، گوشت‌های بسته‌بندی شده.

یک مثال ساده از فرمول مربوط به سرعت واکنش: با کاهش دما، سرعت فعالیت میکروب‌ها و واکنش‌های شیمیایی به شدت کم می‌شود. این رابطه را می‌توان به طور ساده‌شده اینگونه بیان کرد: سرعت فساد با کاهش دما به صورت نمایی کاهش می‌یابد. از نظر ریاضی، این ایده در قانون آرنیوس[9] (که در دبیرستان با آن آشنا می‌شوید) بیان می‌شود: $k = A e^{-E_a/(RT)}$ که در آن $k$ سرعت واکنش (فساد)، $T$ دمای مطلق و $E_a$ انرژی فعال‌سازی است. وقتی $T$ در مخرج جمله توانی باشد، کاهش دما باعث کاهش شدید مقدار $k$ می‌شود.

یک آزمایش کوچک در خانه: مشاهده فرآیند فساد

برای درک ملموس فساد، می‌توانید این آزمایش ساده را تحت نظارت بزرگترها انجام دهید: دو تکه نان تازه را بردارید. یکی را در یک کیسه پلاستیکی تمیز و کمی مرطوب قرار دهید و درب آن را ببندید. دیگری را در یک کیسه خشک و در باز قرار دهید. هر دو کیسه را برای چند روز در یک گوشه گرم آشپزخانه (نه در یخچال) بگذارید. مشاهدات خود را ثبت کنید. به احتمال زیاد، نان داخل کیسته مرطوب و بسته، به دلیل وجود رطوبت و دمای مناسب، خیلی زود کپک می‌زند. این در حالی است که نان در کیسه خشک و باز، ممکن است فقط خشک و بیات شود. این آزمایش به وضوح نقش حیاتی رطوبت و دما در تسریع رشد میکروبی (کپک) را نشان می‌دهد.

اشتباهات رایج و پرسش‌های مهم

سوال: آیا با برداشتن قسمت کپک‌زده از مربا یا پنیر، بقیه آن قابل خوردن است؟
پاسخ: خیر. همانطور که در نکته ایمنی گفته شد، کپک‌ها ساختار ریشه‌مانندی دارند که می‌توانند در عمق غذا نفوذ کنند، حتی اگر دیده نشوند. همچنین، آنها ممکن است سمومی تولید کنند که در کل ماده غذایی پخش شود. برای مواد نرم و پرآب مثل مربا، ماست یا گوشت، کل محصول باید دور ریخته شود. تنها برای مواد سفت و خشک مانند پنیر پارمزان سفت یا هویج، می‌توان قسمت کپک‌زده را با فاصله حداقل 2.5 سانتیمتری به طور کامل برش داد و بقیه را مصرف کرد.
سوال: آیا ظاهر و بوی طبیعی غذا همیشه نشانه سلامت آن است؟
پاسخ: نه همیشه. برخی باکتری‌های خطرناک مسبب مسمومیت غذایی (مانند سالمونلا[10] یا ای.کولی[11]) ممکن است هیچ تغییری در رنگ، بو یا طعم غذا ایجاد نکنند. این یکی از دلایل اهمیت رعایت بهداشت، پخت کامل غذا (مخصوصاً گوشت و مرغ) و رعایت تاریخ مصرف است.
سوال: چرا برخی مواد غذایی مثل عسل یا نمک خالص هرگز فاسد نمی‌شوند؟
پاسخ: دلیل اصلی فعالیت آبی[12] بسیار پایین آنهاست. عسل شکر بسیار غلیظی است و نمک نیز به شدت رطوبت‌گیر است. در این محیط‌های فشرده، مولکول‌های آب به قدری محدود هستند که میکروب‌ها نمی‌توانند از آن برای رشد خود استفاده کنند. بنابراین، این مواد در شرایط نگهداری مناسب به طور نامحدودی پایدار می‌مانند.
جمع‌بندی: فساد مواد غذایی یک فرآیند اجتناب‌ناپذیر اما قابل کنترل است. با درک عوامل اصلی آن (میکروارگانیسم‌ها، آنزیم‌ها و عوامل فیزیکی-شیمیایی) و یادگیری نشانه‌های هشداردهنده (تغییر رنگ، بو، طعم و بافت)، می‌توانیم از مصرف غذاهای فاسد و خطرناک جلوگیری کنیم. به‌کارگیری روش‌های صحیح نگهداری مانند استفاده از یخچال و فریزر، خشک کردن، حرارت دادن و بسته‌بندی مناسب، عمر مفید مواد غذایی را افزایش داده و از اسراف و مهم‌تر از آن، از بروز مسمومیت‌های غذایی پیشگیری می‌کند. هوشیاری و استفاده از دانش علمی ساده، کلید داشتن یک سبد غذایی سالم و ایمن است.

پاورقی

[1] Food Spoilage
[2] Bacteria
[3] Molds
[4] Yeasts
[5] Lactose
[6] Toxins (Mycotoxins)
[7] Pasteurization
[8] Sterilization
[9] Arrhenius Equation
[10] Salmonella
[11] E. coli (Escherichia coli)
[12] Water Activity (aw)

فساد مواد غذایی میکروارگانیسم کپک زدن نگهداری غذا مسمومیت غذایی