1 ) 

کسانی که فقط روش‌های تجربی را معتبر می‌دانند با انکار ارزش‌های عاطفی، اخلاقی، مذهبی دچار اخلاق گریزی می‌شوند؛ بزرگ‌ترین کشتار جهان در جنگ‌های جهانی اول و دوم، میان توسعه یافته‌ترین کشورها رخ داد.

2 ) 

برای فهم انگیزه جوانان و نوجوانان، نمی‌توان از روش‌های تجربی استفاده کرد؛ بلکه باید همدلانه با جوانان همراه شد تا مسائل زندگی آنها را فهمید، یعنی به مسائل آنان از منظر یک فرد غریبه نگاه کرد و این به معنای تأیید کنشگران نیست.

3 ) 

نادیده گرفتن اراده و خلاقیت انسان‌ها، پیامد یکسان دانستن نظم اجتماعی و نظم طبیعی است، که سبب می‌شود افراد بدون آن که بدانند این نظم برای تحقق چه آرمان‌ها و ارزش‌هایی است، صرفاً آن را رعایت کنند.

4 ) 

در جامعه‌شناسی تبیینی، ارزش بودن مهربانی و فداکاری و ضدارزش بودن کینه توزی و خودخواهی قابل مشاهده و فهم نیست؛ زیرا با استفاده از روش‌های تجربی نمی‌توان گفت مهربانی و کینه‌توزی یک فضیلت و رذیلت هستند.