پرسش از معنای زندگی، یک پرسش فلسفی و پرداختن به آن مستلزم عبور از امور معمولی و روزمره و وارد شدن به «تفکر فلسفی» است. 

گزینه ۱: برای پاسخ دادن به این سؤال، باید «تفکر فلسفی» داشته باشیم؛ نه اینکه لزوماً کتاب‌های فلسفی خوانده باشیم یا در رشته فلسفه تحصیل کرده باشیم. 

گزینه 3: در پرسش‌های فلسفی، همواره باید اتکا به عقل خود داشته باشیم. البته این به آن معنا نیست که بهره بردن از علم و عقل دیگران ضرورت ندارد؛ بلکه مقصود این است که بعد از تحقیق و شنیدن پاسخ‌های دیگران، نهایتاً باید با عقل خودمان درباره پاسخ‌ها ارزیابی و قضاوت کنیم. این مطلب شبیه این است که راه حل یک مسئله هندسه را از معلم خود بپرسیم؛ در این صورت، بعد از گرفتن راه حل اگر عقل خودمان درستی آن را تأیید کرد، می‌پذیریم؛ و الا نه.

گزینه ۴: برای هر انسانی ضرورت دارد که به چنین سؤال بنیادینی پاسخ خردمندانه و ترجیحاً قطعی و یقینی دهد؛ نه اینکه آن را رها کند و به فراموشی بسپارد.