وقتی در آب خالص ماده ای مثل نمک یا شکر حل می شود، تعداد مولکولهای خالص آب کاهش می یابد، در نتیجه فشار اسمزی آن افزایش می یابد. هر چه محلول آب شکر ما غلیظ تر باشد یعنی مقدار شکر بیشتری در آن حل شده باشد، فشار اسمزی آن هم بیشتر است و آب خالص با سرعت بیشتری در اثر اسمز به سمت این محلول جا به جا می شود و موجب افزایش حجم محلول در این سمت می گردد و از آنجا که اسمز تنها انتشار آب از غشایی با تراوایی نسبی است، بنابراین مولکولهای شکر از غشا رد نمی شوند.

هر چقدر فشار اسمزی بیشتر باشد آب سریعتر جابجا می شود که در گزینه ج بر عکس نوشته شده بنابراین این عبارت نادرست است.
در بحث فشار اسمزی دانش‌آموز باید به تعداد مولکول های آب و تعداد مولکولهای ماده حل شونده کاملاً توجه کند اگر تعداد مولکولهای آب کم شود فشار اسمزی افزایش می یابد همچنین اگر تعداد مولکولهای ماده حل شونده بیشتر شود بازهم فشار اسمزی افزایش می یابد و این دو معنا در یک راستا هستند.