کسب‌وکار شراکتی به‌دلیل تأثیر بیشتر همفکری در تصمیم‌گیری‌ها، آزادی عمل شرکا را در فعالیت‌هایشان بیشتر می‌کند. اما در عوض به‌دلیل تقسیم کار، حوزه‌ی مسئولیت آنها را در قبال بدهی‌ها و دعاوی محدود می‌نماید.

در هر کسب‌وکاری که در حوزه‌ی تعریف شرکت قرار می‌گیرد، به‌دلیل افزایش تعداد شرکا و امکان برخورداری بیشتر از تصمیمات صحیح، امکان آزادی عمل بالاتر را برای مسئولین کسب‌وکار افزایش می‌دهد. اما در عوض هزینه‌های مختلفی را نیز بر شرکا تحمیل می‌کند.

در کسب‌وکارهای انفرادی یا شراکتی به دلیل محدود شدن شرکا صرفاً به دو نفر، فقط دو رأی وجود دارد لذا به هریک از این دو نفر آزادی بیشتری برای تصمیم‌گیری داده می‌شود. اما در عوض ممکن است تصمیمات اشتباه هریک از آنها بر دیگری تحمیل و موجب زیان در فعالیت شود.

در کسب‌وکارهای شخصی، صاحب کسب‌وکار برای تصمیم‌گیری در زمینه‌های مختلف از آزادی عمل و سهولت در تصمیم‌گیری برخوردار است؛ اما باید در عوض بار سنگین همه‌ی مسئولیت‌ها را به‌صورت نامحدود در تمام زمینه‌ها نیز بپذیرد.