گاما رو نصب کن!

{{ number }}
اعلان ها
اعلان جدیدی وجود ندارد!
کاربر جدید

جستجو

پربازدیدها: #{{ tag.title }}

میتونی لایو بذاری!

هیدروکربن سنگین: ترکیب‌های نفتی با تعداد کربن بیشتر و نقطه جوش بالاتر

بروزرسانی شده در: 10:49 1404/09/19 مشاهده: 12     دسته بندی: کپسول آموزشی

هیدروکربن‌های سنگین: موادی سخت‌گذار و پرکاربرد

از نفت خام تا جاده و ساختمان، داستان مولکول‌های بزرگ کربنی
خلاصه: در این مقاله به سراغ هیدروکربن‌های سنگین می‌رویم؛ ترکیب‌های نفتی با زنجیره‌های کربنی بلند، نقطه جوش بالا و چگالی زیاد. خواهیم دید که چگونه این مواد، برخلاف هیدروکربن‌های سبکی مانند بنزین، در دمای معمولی جامد یا نیمه‌جامد هستند و در زندگی روزمره، از آسفالت جاده‌ها تا قیر پشت بام و گریس ماشین‌ها حضور دارند. مراحل جداسازی از نفت خام، انواع مختلف و کاربردهای عملی آن‌ها به زبان ساده توضیح داده خواهد شد.

هیدروکربن سنگین چیست؟

همان‌طور که می‌دانید، نفت خام مخلوطی از هزاران ترکیب شیمیایی مختلف است. این ترکیب‌ها همگی از دو عنصر کربن و هیدروژن ساخته شده‌اند و به همین دلیل به آن‌ها هیدروکربن1 می‌گویند. تفاوت اصلی هیدروکربن‌ها در تعداد اتم‌های کربنی است که به یکدیگر وصل شده‌اند و یک زنجیره یا حلقه را تشکیل می‌دهند.

مثال: تصور کنید متان (گاز اصلی اجاق گاز) یک زنجیره ۱ کربنی است، بنزین مخلوطی از زنجیره‌های ۵ تا ۱۲ کربنی است و پارافین شمع از زنجیره‌های ۲۰ تا ۴۰ کربنی تشکیل شده است.

هرچه تعداد اتم‌های کربن در یک مولکول هیدروکربن بیشتر باشد، آن مولکول سنگین‌تر است. هیدروکربن‌های سنگین معمولاً به ترکیب‌هایی گفته می‌شود که بیش از ۲۰ اتم کربن دارند. تعداد کربن بیشتر، دو ویژگی مهم به آن‌ها می‌دهد:

دو ویژگی کلیدی:
۱. نقطه جوش بسیار بالا: برای تبخیر شدن یا تبدیل شدن به گاز، به حرارت خیلی بیشتری نیاز دارند.
۲. گرانروی (غلیظ بودن) زیاد: در دمای اتاق، اغلب به صورت جامد (مثل قیر) یا مایع غلیظ (مثل روغن موتور سنگین) هستند.

یک رابطه ساده وجود دارد: تعداد کربن بیشتر $\Longrightarrow$ نقطه جوش بالاتر $\Longrightarrow$ حالت فیزیکی غلیظ‌تر یا جامدتر.

جداسازی از نفت خام: یک فرآیند پلکانی

نفت خام را نمی‌توان مستقیماً استفاده کرد. برای جداسازی اجزای آن از جمله هیدروکربن‌های سنگین، از روشی به نام تقطیر جزء به جزء2 استفاده می‌کنند. این فرآیند بر اساس تفاوت در نقطه جوش کار می‌کند.

نام فرآورده طول تقریبی زنجیره کربنی نقطه جوش تقریبی (سلسیوس) حالت در دمای اتاق و کاربرد
گازهای سبک (مانند پروپان) کمتر از 5 کمتر از 40 گاز - سوخت پیک‌نیک و گرمایش
بنزین 5 تا 12 40 تا 200 مایع - سوخت خودروها
نفت سفید (سوخت چراغ) 10 تا 16 150 تا 300 مایع - سوخت جت و بخاری‌های قدیمی
دیزل (گازوئیل) 12 تا 20 200 تا 350 مایع - سوخت کامیون، اتوبوس و ژنراتور
روغن‌های سنگین و نفت کوره 20 تا 50 350 تا 500 مایع غلیظ - سوخت کشتی‌ها و برخی نیروگاه‌ها
برجای‌مانده (Residue): قیر و آسفالت بیش از 50 بیش از 500 جامد/نیمه جامد - پوشش جاده‌ها و عایق‌کاری

همان‌طور که در جدول می‌بینید، هیدروکربن‌های سنگین در مراحل پایانی برج تقطیر و از کف آن خارج می‌شوند، زیرا برای تبخیر شدن به بیشترین حرارت نیاز دارند. این باقی‌مانده غلیظ و سنگین، ماده اولیه تولید محصولات مهمی است.

کاربردهای شگفت‌انگیز در اطراف ما

شاید فکر کنید هیدروکربن‌های سنگین فقط مواد بدردنخوری هستند که از نفت جدا می‌شوند، اما کاربردهای آن‌ها بسیار گسترده و ملموس است:

۱. جاده‌سازی: مهم‌ترین کاربرد آن‌ها است. قیر که یک هیدروکربن سنگین است، به عنوان چسب و عایق در آسفالت جاده‌ها استفاده می‌شود. قیر داغ شده را با سنگ‌دانه‌ها مخلوط می‌کنند تا سطحی محکم و مقاوم در برابر آب ایجاد کنند.

۲. عایق‌کاری: از قیر برای عایق‌کاری پشت بام‌ها، استخرها و لوله‌های زیرزمینی استفاده می‌شود تا از نفوذ آب جلوگیری کند.

۳. روغن‌های روان‌ساز: روغن موتور ماشین، گریس دوچرخه و روغن دنده‌های صنعتی اغلب از روغن‌های پایه سنگین ساخته می‌شوند. این مواد غلیظ بین سطوح فلزی قرار می‌گیرند تا اصطکاک و ساییدگی را کم کنند.

۴. شمع و پارافین: پارافین جامد مورد استفاده در شمع‌ها نیز نوعی هیدروکربن سنگین است که از نفت به دست می‌آید.

مثال زندگی: دفعه بعد که با دوچرخه در جاده آسفالت‌شده راندید، به این فکر کنید که هم جاده زیر چرخ‌های شما و هم گریس زنجیر دوچرخه شما، هر دو از خانواده هیدروکربن‌های سنگین هستند!

اشتباهات رایج و پرسش‌های مهم

سوال: آیا هیدروکربن سنگین همان نفت کوره است؟
پاسخ: خیر دقیقاً نه. نفت کوره یکی از انواع هیدروکربن‌های سنگین است که به عنوان سوخت در کشتی‌ها و برخی صنایع استفاده می‌شود. اما هیدروکربن سنگین یک دسته‌بندی کلی است که شامل نفت کوره، قیر، روغن‌های سنگین و... می‌شود.
سوال: چرا هیدروکربن‌های سنگین برای محیط زیست نگران‌کننده هستند؟
پاسخ: دو دلیل اصلی: اول اینکه سوزاندن آن‌ها (مثلاً در کشتی‌ها) به دلیل ناخالصی بیشتر، آلودگی هوای شدیدتری ایجاد می‌کند. دوم، اگر بر اثر حادثه (مثل شکسته شدن نفتکش) وارد دریا شوند، به دلیل غلیظ بودن و چسبندگی بالا، پاکسازی آن‌ها بسیار سخت‌تر از نفت خام سبک است و مدت‌ها به حیات دریایی آسیب می‌زنند.
سوال: آیا می‌توان از هیدروکربن‌های سنگین، بنزین یا محصولات سبک‌تر ساخت؟
پاسخ: بله، این کار در پالایشگاه‌ها با فرآیندی پیشرفته‌تر به نام کراکینگ3 انجام می‌شود. در این روش، مولکول‌های بزرگ و سنگین را تحت حرارت و فشار بالا و گاهی با کاتالیزور می‌شکنند و به مولکول‌های کوچک‌تر و مفیدتری مانند بنزین و گازوئیل تبدیل می‌کنند. این کار باعث افزایش بهره‌وری از هر بشکه نفت خام می‌شود.
جمع‌بندی: هیدروکربن‌های سنگین، بخش مهم و اجتناب‌ناپذیر دنیای نفت هستند. آن‌ها با زنجیره‌های کربنی بلند، نقطه جوش بالا و حالت فیزیکی غلیظ‌تر خود، از بخش‌های سنگین نفت خام به دست می‌آیند. اگرچه سوزاندن مستقیم آن‌ها مشکلات زیست‌محیطی دارد، اما کاربردهای غیرسوختی بسیار ارزشمندی مانند آسفالت جاده‌ها، عایق‌کاری و روان‌سازی دارند. درک این مواد به ما کمک می‌کند ببینیم صنعت نفت فقط تولید بنزین نیست، بلکه تهیه هزاران ماده اولیه برای زندگی مدرن است.

پاورقی

1هیدروکربن (Hydrocarbon): به ترکیب‌های شیمیایی گفته می‌شود که تنها از اتم‌های کربن (C) و هیدروژن (H) تشکیل شده‌اند.

2تقطیر جزء به جزء (Fractional Distillation): فرآیندی برای جداسازی اجزای یک مخلوط (مانند نفت خام) بر اساس تفاوت در نقطه جوش آن‌ها. این کار در برج بلندی به نام برج تقطیر انجام می‌شود.

3کراکینگ (Cracking): فرآیندی شیمیایی در پالایشگاه که در آن مولکول‌های بزرگ هیدروکربنی به مولکول‌های کوچک‌تر و سبک‌تر شکسته می‌شوند.

نفت خام تقطیر جزء به جزء قیر و آسفالت روان‌ساز کراکینگ