«لا یَحزننی قولُ الّذین یَتکلَّمون عنّی جاهلین، و أنا أعلمُ جَهلهم!»:
1 )
قول کسانی که از جهل من سخن میگویند و من جهالتشان را میدانم، نباید مرا ناراحت کند!
2 )
سخن آنان که در مورد من حرف میزنند درحالیکه جاهلند و من به جهلشان آگاهم، ابداً ناراحتم نمیکند!
3 )
هیچگاه سخن کسانیکه دربارهٔ جهل من حرف میزنند حال آنکه من جهالتشان را میدانم! ناراحتم نمیکند!
نباید گفتار کسانی که در مورد من جاهلانه سخن میگویند مرا ناراحت کند، درحالیکه من آگاه به جهلشان هستم!