به‌دقت بررسی کنیم تا ببینیم کدام مفهوم نادرست است:

✅ گزینه 1:إذا مَلَکَ الأراذِلُ؛ هَلَکَ الأفاضِلُ  ترجمه: وقتی فرومایگان حاکم شوند، بزرگان نابود می‌شوند.

بیت فارسی: «در حوضی که ماهی نیست، قورباغه سپهسالار است!»

 این بیت به طنز نشان می‌دهد که در نبود شایستگان، نالایقان خود را بزرگ می‌پندارند. مفهومش با حدیث هماهنگ است.✅ درست است.

✅ گزینه 2: مَن زَرَعَ العُدوان، حَصَدَ الخُسران  ترجمه: کسی که دشمنی بکارد، زیان درو می‌کند.

بیت فارسی: «درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آید / نهال دشمنی برکن که رنج بی‌شمار آید»

 هردو به اثرات منفی دشمنی و اهمیت دوستی اشاره دارند.✅ مفهوم کاملاً درست است.

❌ گزینه 3: خَیرُ النّاسِ أَنفَعُهُم لِلنّاس ترجمه: بهترین مردم کسانی‌اند که بیشتر به دیگران نفع می‌رسانند.

بیت فارسی:«تو نیکی می‌کن و در دجله انداز / که ایزد در بیابانت دهد باز»

 تفاوت مهم:حدیث بر نفع مستقیم به مردم تأکید دارد.اما بیت فارسی بر نیکی بدون توجه به سود مردم و فقط برای رضای خدا تأکید دارد. مفهوم این دو با هم یکی نیستند.
❌ نادرست و ناهماهنگ است.

✅ گزینه 4:المُسلِمُ مَن سَلِمَ النّاسُ مِن لِسانِهِ وَ یَدِهِ  ترجمه: مسلمان کسی است که مردم از زبان و دست او در امان باشند.

بیت فارسی:«خدا بر آن بنده بخشایش است / که خلق از وجودش در آسایش است»

 هر دو بر آرامش و امنیت مردم از جانب شخص تأکید دارند.✅ کاملاً هماهنگ است.