ترجمهٔ عبارت: «ای دوستانم، لطفا از کلاس بیرون بروید و اینجا ننشینید». «أصدِقاء: دوستان» جمع مذکّر «صَدیق» است و فعل امر یا نهی متناسب با آن، باید از همین صیغه بیاید.
بررسی گزینهها:
گزینه 1: هر دو فعل، امر و از صیغهٔ جمع مونث هستند. (بیرون بروید - ننشینید)
گزینه 2: فعل اول نادرست و بیمعناست (چنین فعلی نه در صیغههای ماضی وجود دارد، نه در مضارع و نه در امر یا نهی!) و فعل دوم هم، مضارع منفی به معنای «نمینشیند» است. فعل دوم این گزینه از نظر صیغه و معنا به عبارت میخورد، اما به دلیل نادرستیِ فعل اول، این گزینه هم رد میشود.
گزینه 3: فعل اول، امر از صیغهٔ جمع مذکر (بیرون بروید) و فعل دوم، نهی از صیغهٔ جمع مذکر (ننشینید) است که هر دو از نظر صیغه و معنا با عبارت صورت سوال متناسباند.
گزینه 4: فعل اول، امر از صیغهٔ مفرد مذکر (بیرون برو) است و فعل دوم هم، چه «فعل نهی» از صیغهٔ مفرد مذکر باشد (لا تَجلِس: ننشین) و چه «فعل مضارع منفی» (لا تَجلِسُ: نمینشینی)، با عبارت صورت سوال تناسب ندارد.