بیایید هر گزینه را با دقت بررسی کنیم:

بیت:
«دیدار یار غیب دانی چه‌ذوق دارد؟ / ابری که در بیابان بر تشنه‌ای ببارد»

مفهوم بیت:
این بیت به نوعی احساس شوق و سرخوشی ناشی از دیدار پس از فراق اشاره دارد، که مانند باران در بیابان بر تشنه‌ای می‌بارد. این دیدار یا وصال که پس از دوری و انتظار طولانی رخ می‌دهد، لذت و شادمانی زیادی به همراه دارد.

1) ذوق‌زدگی بعد از باران:

این گزینه به احساس خوشحالی و شادمانی از باریدن باران پس از خشکسالی یا نبود باران اشاره دارد. در حالی که بیت به "دیدار یار" اشاره دارد و این مفهوم بیشتر در زمینه عاطفی و انسانی است، نه صرفاً طبیعت. بنابراین، این گزینه مناسب نیست.

2) ذوق‌زدگی از دیدار:

این گزینه به شوق و شادمانی ناشی از دیدار اشاره دارد، که تا حدی به مفهوم بیت نزدیک است. اما بیت نه تنها به دیدار، بلکه به وصال بعد از فراق و لذت حاصل از این اتصال اشاره دارد. این گزینه مفهوم بیت را به طور کامل منتقل نمی‌کند، زیرا فقط به "دیدار" اشاره می‌کند بدون اشاره به احساس عمیق و خاص وصال بعد از دوری.

3) لذت سیراب شدن پس از تشنگی:

این گزینه به احساس خوشحالی و رفع نیاز اشاره دارد. در واقع، مشابه با بیابان تشنه و باران، تشنگی به لذت سیراب شدن بعد از مدت‌ها انتظار تعبیر می‌شود. این گزینه نیز از جنبه‌ای به مفهوم بیت نزدیک است، زیرا در آن لذت حاصل از رفع نیاز (همانند لذت از دیدار پس از دوری) بیان می‌شود. اما این گزینه ممکن است به جنبه‌های دیگری از لذت یا تجربه اشاره کند که کمی محدودتر از مفهوم اصلی بیت است.

4) لذت وصال پس از فراق:

این گزینه دقیقاً به مفهوم اصلی بیت اشاره دارد. در این بیت، «دیدار یار» به تجربه‌ای شبیه وصال پس از فراق و دوری از معشوق اشاره دارد. این دیدار شبیه بارانی است که در بیابان بر تشنه‌ای می‌بارد، که همان لذت حاصل از وصال و ارتباط دوباره پس از دوری است. این گزینه بیشترین تطابق را با مفهوم بیت دارد.

نتیجه‌گیری:

گزینه 4 (لذت وصال پس از فراق) بهترین گزینه است زیرا به طور دقیق‌تری به مفهوم اصلی بیت، که به وصال و دیدار پس از فراق اشاره دارد، می‌پردازد.
گزینه 2 (ذوق‌زدگی از دیدار) نیز تا حدی درست است، اما دقیق‌تر و عمیق‌تر بودن مفهوم بیت در گزینه 4 بیان شده است.