کدام گزینه، با بیت «همنشین تو از تو، بِه باید / تا تو را عقل و دین افزاید» قرابت معنایی ندارد؟
1 )
اهل دین را باز دان از اهل کین / همنشین حقبجو، با او نشین
2 )
در تو آرد نکو سرانجامی / همنشینی که نافهبوی بود
3 )
نو گلی پژمرده از گلبن بهخاک افتاد و گفت / خوار شد چون من هر آن کو، همنشینش بود خار
ز انبیا و رُسُل دم زنی و پنداری / که همنشینی سلطانیان کنی تو گدا