گاما رو نصب کن!

{{ number }}
اعلان ها
اعلان جدیدی وجود ندارد!
کاربر جدید

جستجو

پربازدیدها: #{{ tag.title }}

میتونی لایو بذاری!

عین الخطا فی الأعراب و التحلیل الصرفی «اِذا طلبتَ أن تَنجحَ فی عملک فقُم به وحیدٌا و لا تَتوکل علی الناس»:

1 ) 

وحیداُ: اسم - مفرد مذکر - نکرة - معرب / حالٌ ( = « قید حالت» فی الفارسیة) و فعله « قم»

2 ) 

تنجح: مضارع (للمخاطب) - مجرد ثلاثی - لازم – معلوم / فعلٌ، و التّغییر فی آخره بسبب حرف «أن»

3 ) 

تتوکل: فعل مضارع - مزید ثلاثی ( من باب تفعیل) - معلوم / فعلٌ، و التّغییر فی آخره بسبب حرف «لا» الناهیة

4 ) 

طلبت: فعل ماضٍ (للمفرد المذکر المخاطب) - مجرد ثلاثی - متعدّ - معلوم / فعل شرط، و «إذا» من أدوات الشرط

پاسخ تشریحی :
نمایش پاسخ

در گزینه «3»، «من باب تفعیل» نادرست است. «تتوکَّل» فعل مضارع بر وزن «تتفعَّلُ» و از باب تفعُّل است، نه تفعیل.
تشریح برخی نکات در گزینه‌های دیگر:
گزینه «1»: «وحیداً» (تنها، به تنهایی) قید حالت است و حال محسوب می‌شود. (ترجمهٔ عبارت: هرگاه خواستی در کارت موفق شوی، به تنهایی به آن اقدام کن و بر مردم تکیه نکن!)
گزینه «2»: فعل «تنجحُ» وقتی همراه با حرف «أنْ» (از حروف ناصبه) می‌آید، ضمّهٔ آخرش به فتحه تبدیل می‌شود و ظاهرش تغییر می‌کند، معنایش هم مضارع التزامی می‌شود.
گزینه «4»: جملهٔ داده شده دارای اسلوب شرط است؛ «إذا» ادات شرط، «طلبتَ» فعل شرط و «فقُم به ....» جواب شرط است.

تحلیل ویدئویی تست

تحلیل ویدئویی برای این تست ثبت نشده است!