خلاصه درس مبانی آموزش دینی | کودکی سوم، مرحله تعلیمات ابتدایی (7 تا 12 سالگی)

از آنجا که در رشد دینی کودک نوعی به هم پیوستگی میان عقل و احساس یا علم و ایمان وجود دارد، او تنها متناسب با سیر تفکر عملیاتی خود قادر است تا نگرش الهی خویش را به عالم شکل دهد.
از آنجا که بخش زیادی از تفکر دینی، انتزاعی است، باید طرح بسیاری از مسائل را تا دوره تفکر عملیات صوری به تاخیر انداخت و از اتلاف مقدار زیادی زمان و نیرو در نتیجه آموزش افکاری فراتر از درک کودک جلوگیری نمود. یکی از پژوهشگران ایرانی در تحقیق خود در رابطه با این موضوع این نکته را به عنوان دستاورد این پژوهش مطرح می کند که کودکان ایرانی همان مراحلی را در سیر تفکر مذهبی می پیمایند که گلدمن در تفکر دینی به دست آورده است.