تحقيق آماده نقش حجاب در سلامت فرد و اجتماع

لباس، نشانگر حالات روحى، ايمانى و شخصيت افراد است، زنان پوشيده در گوهر عفاف، درونى پاك و اعتقادى قوى دارند و حيا و حجاب را تدبيرى براى صيانت از خويش و سلامت جامعه اسلامى مى دانند. در مقابل، زنانى كه از اعتقادى راسخ و بازدارنده بى بهره اند، پوششهاى نامناسب برمى گزينند و جامعه را به سوى انحراف مى كشانند و ارزشهاى وجودى خويش را پاس نمى دارند. آموزه هاى دينى، غيرت شخصى را وسيله اى براى صيانت از خانواده و غيرت اجتماعى را سازوكارى براى سلامت اجتماع، برمى شمارد.
اين نويسنده در اين نوشتار، با انتقاد از وضع موجود (كه آن را متناسب با جامعه اسلامى نمى داند) در تلاش است با معرفى آموزه ها و توصيه هاى قرآنى و روايى، توجّه بيشتر مسؤولان و دلسوزان نظام را به اين مهم معطوف دارد و نقش از ياد رفته بعضى از افراد را در تقويت روحيه غيرت مدارى يادآور شود.
مشاهده بعضى از زنان بزك كرده در جامعه اسلامى و پيروى بى رويه از مدلهاى گوناگون غربى كه آسيبهاى جدى به فرهنگ اسلامى وارد داشته، تأثر و تأسف غيرتمندان دينى را به همراه داشته است.
دردمندانه بايد گفت در سالهاى اخير، اين موج نامبارك به صورت گسترده اى، شهرها و حتى روستاهاى دور و نزديك كشور اسلامى را در برگرفته و بسيارى از دختران و زنان مسلمان را در مقاطع مختلف سنى، در كام خود فرو برده است.
آسيبهاى اين تهاجم فرهنگى، زمانى جديتر مى نمايد كه اين تغيير رويه كم و بيش در دانشگاهيان و افراد تحصيل كرده و فهيم نيز ديده مى شود؛ حتى در مواردى حتى گوى سبقت را از گروه هاى الگوى خود ربوده و به نوعى مروّج اين تغيير مسير در بين اقوام، آشنايان و دوستان خويش نيز شده اند. جاى تأسف است كه سياستگذاران و كارگزاران فرهنگى، مواجهه با اين خطر جدى را كه به شدت مى تواند اخلاق اجتماعى و اقتصادى را تحت تأثير قرار دهد، ناديده انگاشته و تأسف بارتر اين كه بعضى از نزديكان آنان نيز با اين جريان نابهنجار، همسو و هماهنگ شده اند. هشدارهاى دلسوزان فرهنگى، بويژه رهبر فرزانه انقلاب درباره هوشيارى در برابر تهاجم فرهنگى جدّى گرفته نشده و يا اجرايى نشده است.
پيروزى انقلاب شكوهمند اسلامى و احياى ارزشهاى دينى، فضاى معنوى خاصى را بر ايران اسلامى حاكم كرده است و در زمينه حجاب هم، بانوان محجبه و عفيف، الگوى عملى مسلمانان سراسر گيتى شده اند. آنان با پيروى از آموزه هاى دينى، تأثيرات شگرفى در ساختار اجتماعى و حتى در پيشبرد دفاع مقدس نهاده و با حفظ حريم، در انواع فعاليتهاى اجتماعى و سياسى، مشاركت فعال داشته اند. هنوز هم بسيارى از آنها، بر فرهنگ اصيل خويش پاى مى فشارند و در احياى ارزشهاى دينى كوشا هستند. اما عده اى از بانوان ناآگاه و سست اراده نه تنها اصالت خويش را از ياد برده اند بلكه چهره يك زن مسلمان را در ديدگاه جهانيان و متدينان داخلى غير موجّه نموده و موجبات نگرانيهاى اخلاقى را فراهم آورده اند.
اين حركات نسنجيده، افزون بر اين كه آنها را به اتلاف وقت و مدپرستى كشانده و ضربات اقتصادى شكننده اى به خانواده ها در جهت تأمين وسائل آرايشى و پوشاك جديد فراهم آورده است، عده بسيارى از جوانان كه نيروى كار جامعه هستند را درگير كرده و با تخريب افكار و اذهانشان، آنها را به انواع بزه كارى و نابهنجارى سوق داده است. متأسفانه اخبارى كه نشان مى دهد زنان و دختران به سبب لباس نامناسب و آرايش غليظ مورد تعرض و آزار و اذيت جنسى و جسمى قرار گرفته اند و حتى در برخى موارد جان خويش را نيز از دست داده اند كم نيست. بسيارى از اين آزار دهندگان، حركات ناشايست و لباسهاى جلف و آرايشهاى نامناسب اين زنان و دختران را انگيزه ربودن و تعرض به آنان برشمرده اند. اين نكته بيانگر آن است كه بانوان بايد در نوع پوشش و آرايش خويش دقت بيشترى را به عمل آورند تا با چنين پيامدهايى مواجه نشوند.
مسأله تعجب انگيز، حضور زنان و دختران بدحجاب و بزك كرده در كنار برادران، پدران و همسرانشان است كه بعضى از آنان نه تنها از نگاه هاى هرزه رهگذران ناپاك رنج نمى برند بلكه از نمايش نواميس خود احساس مباهات هم مى كنند! البته برخى از آنها به عنصرى سست اراده تبديل شده اند كه توان حفظ و نگهدارى از ناموس خود را ندارند.
در اين ميان، از برخورد حساب شده مسؤولان و نهادها و همچنين سياستگذاريهاى بازدارنده خبرى نيست. هر بار كه بعضى از دلسوزان نظام در پى مقابله با چنين پديده ويرانگرى كه مشابه آن در اندلس اتفاق افتاد، بر مى آيند، عده اى با برخورد سطحى و غيرحساب شده و جمعى با غوغاسالارى و حمله حيثيتى به طراحان اين گونه طرحها، آنان را زمينگير نموده و به اشاعه بيشتر اين فرهنگ غربى دامن مى زنند.
بايد كوشيد با طراحى درست و اجراى منطقى و مناسب، چهره جامعه دينى را بازسازى نمود. هرگونه كوتاهى از سوى مسؤولان فرهنگى، كاسه صبور غيرتمندان را لبريز كرده و حركت خودجوش آنان را براى حذف ميكربهاى مخرّب از پيكره جامعه دينى كه با خون شهيدان آبيارى شده، به همراه دارد. اين خيزش، بدترين وضع ممكن در برخورد با اين عروسكهاى بزك شده و آدمكهاى مروّج آنها است؛ چرا كه كنترل از دست نيروى انتظامى خارج مى شود كه به هيچ وجه شايسته نظام مقتدر اسلامى نيست.