همیشه تو زندگی به این باور رسیدم که تنها خودم میتونم کمک حال خودم باشم و خودمو از هر چیزی که برام مضر هست نجات بدم و از عمق اون حجم از غم دور کنم سعی کردم همیشع خودمو الگوی خودم باشم چون نمیتونستم بپذیرم راه و روش کس دیگ ای رو پیش بگیرم و مث اونا زندگی کنم حتی اگ خیلی موفق باشن چون از نظر من درد مث اثر انگشت و برای همه متفاوته خودم برای خودم دوست شدم و هر جا ک بلد رفتم ب خودم راه درستو نشون دادم و خوشحالم که دوست خوبی برای خودم هستم🤍 کسی به خوشبختی میرسه که یک بار آتش بزنه به خرمن خوشبختی خودش و بگه؛ من نمیخوام خوشبخت بشم، من میخوام خوشبخت کنم. من میخوام شادی تولید کنم من میخوام به دیگران خیر برسونم این ادم خوشبخت میشه شاید با خودتون بگید ، تو این دنیای پر از جنگ و تاریکی و کشمکش ، من یه نفر چیکار میتونم بکنم؟ اگر یه نفر فقط یه دونه کبریت در راه روشنایی روشن کنه، تمام عالم روشن میشه چون وجود ما نامحدوده و به بینهایت متصله. به قول مولانا؛ تو نگو همه به جنگند و ز صلح من چه اید؟ تو یکی نِه ای، هزاری، تو چراغ خود بر افروز پس اصلا کارهای خوب کوچیکی که از دستتون برمیاد رو دست کم نگیرید؛ زیبا و اراسته نگه داشتن خودمون ، کلاممون و محل زندگیمون خوش اخلاق و خوش رو بودن با خانواده و ادم ها. خوش قول بودن مهربونی با مخلوقات خدا اب دادن به گیاهان و باغچه های سر راهی( حتی اندازه ی یه بطری کوچیک) غذا دادن به پرنده ها و گربه ها خوشحال کردن اطرافیانمون با یه غذایی ساده یا حتی یه کیک خونگی خیلی کارهای کوچیک و ساده ای برای قشنگ کردن دنیا و روشن کردن عالم هست، ازشون غافل نشیم❤️
انرژی مثبت.................
پاسخ ها: {{ repliesNum }}
پاسخ انتخاب شده
در پاسخ به: {{ reply.reply_to.name }}
در پاسخ به
این پیام حذف شده است.