گاما رو نصب کن!

{{ number }}
اعلان ها
اعلان جدیدی وجود ندارد!
کاربر جدید

جستجو

پربازدیدها: #{{ tag.title }}

میتونی لایو بذاری!

مخلوط ناهمگن: مخلوطی با اجزای قابل تشخیص

بروزرسانی شده در: 21:26 1404/09/27 مشاهده: 8     دسته بندی: کپسول آموزشی

مخلوط ناهمگن: دنیای قابل مشاهده‌ی اجزاء

آشنایی با مخلوط‌هایی که اجزای آن‌ها را به راحتی می‌توانی ببینی و از هم جدا کنی.
خلاصه: در این مقاله به بررسی کامل مخلوط ناهمگن۱ می‌پردازیم. این نوع مخلوط که به آن ناهمگن۲ یا نامتجانس نیز می‌گویند، ویژگی اصلی‌اش قابلیت تشخیص اجزای تشکیل‌دهنده است. ما با ارائه تعریف دقیق، انواع مختلف آن مانند سوسپانسیون و کلوئید را بررسی می‌کنیم و با ذکر مثال‌های علمی فراوان از زندگی روزمره، آزمایشگاه و صنعت، درک این مفهوم را آسان می‌سازیم. همچنین روش‌های جداسازی و تفاوت آن با مخلوط همگن نیز به طور کامل توضیح داده خواهد شد.

مخلوط ناهمگن چیست؟ از تعریف تا ویژگی‌های کلیدی

به ترکیب دو یا چند ماده که خواص فیزیکی و شیمیایی خود را حفظ کنند، مخلوط می‌گوییم. حال اگر بتوانیم اجزای تشکیل‌دهنده‌ی این مخلوط را با چشم غیرمسلح یا با میکروسکوپ به راحتی از هم تشخیص دهیم، به آن یک مخلوط ناهمگن می‌گوییم. کلمه‌ی "ناهمگن" خود به معنای عدم یکنواختی است. مهم‌ترین ویژگی این مخلوط‌ها، عدم یکنواختی در ترکیب در سرتاسر حجم است. یعنی اگر از چند نقطه‌ی مختلف یک نمونه از مخلوط را برداریم، نسبت اجزاء در همه‌ی نقاط یکسان نخواهد بود.

برای درک بهتر، یک ظرف حاوی شن و ماسه را تصور کن. به راحتی می‌توانی دانه‌های شن را از دانه‌های ماسه تشخیص دهی. این یک مثال کلاسیک از مخلوط ناهمگن است. در مقابل، وقتی شکر را کاملاً در آب حل می‌کنی، محلول شفافی به دست می‌آید که در همه‌جای آن یکسان است و نمی‌توان ذرات شکر را دید؛ این یک مخلوط همگن است.

ویژگی مخلوط ناهمگن مخلوط همگن
یکنواختی ترکیب ندارد (ناموزون) دارد (یکنواخت)
مشاهده‌پذیری اجزا قابل مشاهده (با چشم یا میکروسکوپ) غیرقابل مشاهده در سطح مولکولی/یونی
مرز فاز (فاز۳) دارای بیش از یک فاز (مثلاً جامد-مایع) فقط یک فاز دارد (مثلاً مایع)
نمونه‌ها سالاد، خاک، آب و روغن، گرانیت محلول آب و شکر، هوا (گازی)، آلیاژ برنج

انواع مخلوط‌های ناهمگن: از سوسپانسیون تا امولسیون

مخلوط‌های ناهمگن را بر اساس اندازه‌ی ذرات پراکنده‌شده و پایداری‌شان به دسته‌های اصلی تقسیم می‌کنیم. این تقسیم‌بندی به درک رفتار و روش جداسازی آن‌ها کمک زیادی می‌کند.

نوع توضیح و اندازه ذرات مثال علمی پایداری و رفتار
سوسپانسیون۴ ذرات جامد در مایع پراکنده می‌شوند. اندازه ذرات بزرگ (بیشتر از 1000 نانومتر). قابل مشاهده با چشم. ماسه در آب، شیر منیزی، برخی شربت‌های دارویی ناپایدار. ذرات پس از مدتی ته‌نشین می‌شوند. با کاغذ صافی معمولی قابل جداسازی.
کلوئید۵ ذرات یک ماده در ماده‌ای دیگر پراکنده می‌شوند. اندازه ذرات بین 1 تا 1000 نانومتر. با میکروسکوپ معمولی دیده نمی‌شوند. شیر، ژله، دود، مه، خامه نسبتاً پایدار. ذرات ته‌نشین نمی‌شوند اما ممکن است با روش‌های خاص مانند سانتریفیوژ جداسازی شوند. نور را پراکنده می‌کنند (اثر تیندال۶).
امولسیون۷ (نوعی کلوئید) مخلوط دو مایع غیرقابل اختلاط (مانند آب و روغن). یکی به صورت قطرات ریز در دیگری پراکنده می‌شود. شیر (کره‌ی مایع در آب)، سس مایونز (روغن در آب)، کرم‌های آرایشی معمولاً ناپایدار و برای پایدارسازی به ماده‌ای به نام امولسیفایر۸ نیاز دارند. درغیراینصورت لایه‌لایه می‌شوند.
اثر تیندال چیست؟ این پدیده راهی ساده برای تشخیص مخلوط کلوئیدی از محلول واقعی (همگن) است. اگر پرتو نور (مثل نور لیزر قرمز) از یک کلوئید مانند شیر رقیق‌شده بگذرد، مسیر نور به دلیل پراکندگی نور توسط ذرات کلوئیدی، به وضوح دیده می‌شود. اما همین پرتو در یک محلول شکر در آب (همگن) دیده نمی‌شود، زیرا ذرات آنقدر ریز هستند که نور را پراکنده نمی‌کنند.

مخلوط‌های ناهمگن در زندگی، آزمایشگاه و صنعت

این نوع مخلوط‌ها در اطراف ما و در فرآیندهای علمی و صنعتی نقشی اساسی دارند.

در خانه و طبیعت: خاک گلدان یک مخلوط ناهمگن از مواد آلی، شن، رس و هوا است. سالاد سبزیجات، سوپ حاوی سبزی و رشته، و حتی یک تکه سنگ گرانیت که از کانی‌های مختلفی تشکیل شده است، همگی مثال‌هایی از ناهمگنی هستند. گرد و غبار معلق در هوا نیز یک سوسپانسیون است.

در صنعت: در صنعت نفت، آب و نفت خام یک مخلوط ناهمگن تشکیل می‌دهند که باید جداسازی شوند. تولید بتن (مخلوطی از سیمان، ماسه، شن و آب) نیز بر اساس همین اصل است. در صنایع غذایی، تولید کره از شیر (جداسازی چربی) یا هم‌زدن سس‌ها بر پایه ایجاد امولسیون پایدار استوار است.

در آزمایشگاه شیمی: بسیاری از واکنش‌ها منجر به تشکیل محصولات جامد در مایع می‌شوند که یک سوسپانسیون ایجاد می‌کند. شیمیدانان از این ویژگی برای تصفیه مواد استفاده می‌کنند. مثلاً در سنتز یک ترکیب، محصول ناخالص را در حلال داغ حل کرده و سپس با سرد کردن، بلورهای خالص به صورت سوسپانسیون تشکیل می‌شوند که می‌توان آن‌ها را صاف کرد.

چگونه اجزای یک مخلوط ناهمگن را از هم جدا کنیم؟

جداسازی اجزای یک مخلوط ناهمگن معمولاً آسان‌تر از جداسازی اجزای یک مخلوط همگن است، زیرا مرز فیزیکی مشخصی بین اجزا وجود دارد. روش جداسازی بستگی به نوع و حالت فیزیکی اجزا دارد.

روش جداسازی اصول کار مثال کاربردی
صاف کردن (فیلتراسیون) عبور مخلوط از یک محیط متخلخل (کاغذ صافی) که ذرات جامد را نگه می‌دارد و اجازه عبور مایع را می‌دهد. جداسازی شن از آب، دم کردن چای (جدا کردن برگ چای)
ته‌نشینی و سرریز کردن استفاده از نیروی گرانش برای جدا کردن اجزای با چگالی متفاوت پس از ساکن شدن. جداسازی گِل از آب در یک لیوان (گِل ته‌نشین می‌شود)
سانتریفیوژ (گریزانه) استفاده از نیروی گریز از مرکز زیاد برای تسریع ته‌نشینی ذرات ریز. جداسازی سلول‌های خونی از پلاسما در آزمایشگاه
مغناطیسی جداسازی مواد فرومغناطیس (مانند آهن) از مواد غیرمغناطیسی با استفاده از آهنربا. جدا کردن براده‌های آهن از مخلوط شن و براده آهن
قیف جداکننده (دکانتور) جداسازی دو مایع غیرقابل اختلاط و با چگالی متفاوت (مانند روغن و آب) که به صورت لایه‌ای روی هم قرار می‌گیرند. جداسازی روغن از آب در آزمایشگاه

اشتباهات رایج و پرسش‌های مهم

سوال: آیا شیر یک مخلوط ناهمگن است یا همگن؟ چرا گاهی آن را همگن می‌دانند؟
پاسخ: شیر یک مخلوط ناهمگن از نوع کلوئید است. در شیر، گلبول‌های چربی و پروتئین‌ها در آب پراکنده شده‌اند. از آنجایی که این ذرات کوچک هستند و به سرعت ته‌نشین نمی‌شوند، ممکن است در نگاه اول یکنواخت به نظر برسد. اما با میکروسکوپ می‌توان ذرات آن را دید و نور را پراکنده می‌کند (اثر تیندال). پس یک مخلوط همگن نیست. وقتی شیر می‌ایستد، چربی روی آن جمع می‌شود که خود دلیل محکمی بر ناهمگن بودن آن است.
سوال: اگر در یک مخلوط ناهمگن، ذرات خیلی ریز باشند و با چشم دیده نشوند، آیا باز هم ناهمگن است؟
پاسخ: بله، شرط ناهمگن بودن، قابل تشخیص بودن اجزاست، اما این تشخیص لزوماً با چشم غیرمسلح نیست. اگر بتوان با میکروسکوپ نوری یا حتی الکترونی، ذرات را از هم تشخیص داد، مخلوط ناهمگن است. مانند ذرات کلوئیدی که با میکروسکوپ الکترونی دیده می‌شوند. اگر ذرات در سطح مولکولی یا یونی پراکنده شده باشند (مانند نمک در آب)، آنگاه مخلوط همگن است.
سوال: آیا هوا یک مخلوط همگن است؟ دود چطور؟
پاسخ: هوای پاک یک مخلوط همگن گازی است زیرا گازهای تشکیل‌دهنده‌ی آن (نیتروژن، اکسیژن و ...) در سطح مولکولی باهم مخلوط شده‌اند و مرزی بین آن‌ها وجود ندارد. اما دود ذرات ریز جامد (مثل دوده) است که در هوا پراکنده شده‌اند. این ذرات قابل مشاهده هستند و نور را پراکنده می‌کنند. بنابراین دود یک مخلوط ناهمگن از نوع کلوئید (یا آئروسل) است.
جمع‌بندی: مخلوط ناهمگن، مخلوطی است با ترکیب نایکنواخت که اجزای آن قابل تشخیص هستند. این مخلوط‌ها بسته به اندازه ذرات به انواعی مانند سوسپانسیون (ذرات درشت و ته‌نشین‌شونده) و کلوئید (ذرات ریز و پایدارتر) تقسیم می‌شوند. کلوئیدها پدیده‌ی جالبی به نام اثر تیندال را نشان می‌دهند. این مخلوط‌ها در زندگی روزمره، صنعت و علم کاربردهای فراوانی دارند و با روش‌های فیزیکی نسبتاً ساده‌ای مانند صاف کردن، ته‌نشینی و سانتریفیوژ قابل جداسازی هستند. درک تفاوت آن‌ها با مخلوط همگن (مانند محلول‌های واقعی) پایه‌ای برای یادگیری مفاهیم پیشرفته‌تر شیمی و علوم تجربی است.

پاورقی

۱. مخلوط ناهمگن: Heterogeneous Mixture
۲. ناهمگن: Heterogeneous
۳. فاز: Phase - بخشی از یک سامانه که خواص فیزیکی و شیمیایی یکنواختی در سرتاسر آن دارد و از نظر فیزیکی قابل تفکیک است.
۴. سوسپانسیون: Suspension
۵. کلوئید: Colloid
۶. اثر تیندال: Tyndall Effect - پراکندگی نور هنگام عبور از یک محیط کلوئیدی.
۷. امولسیون: Emulsion
۸. امولسیفایر: Emulsifier - ماده‌ای که با کاهش کشش سطحی بین دو مایع غیرقابل اختلاط، پایداری امولسیون را افزایش می‌دهد.

سوسپانسیون کلوئید و اثر تیندال جداسازی مخلوط مخلوط همگن و ناهمگن امولسیون