نظریه زمینساخت ورقهای: معمای جابهجایی قارهها و پیدایش کوهها
زمین، سیارهای چندلایه و پویا
برای درک نظریه زمینساخت ورقهای، ابتدا باید ساختار درونی زمین را بشناسیم. زمین مانند یک پیاز لایهلایه است، اما این لایهها را میتوان از دو منظر ترکیب شیمیایی و رفتار فیزیکی بررسی کرد.
| منظر تقسیمبندی | لایهها (از بیرون به درون) | ویژگیهای کلیدی |
|---|---|---|
| ترکیب شیمیایی | پوسته، گوشته، هسته | جنس مواد تشکیلدهنده متفاوت است. پوسته قارهای سبکتر و ضخیمتر از پوسته اقیانوسی است. |
| رفتار فیزیکی (مکانیکی) | سنگکره (لیتوسفر)، سستکره (استنوسفر) | سنگکره سفت و سخت و شکسته شده به ورقههاست. سستکره زیر آن، حالت خمیری دارد و حرکت ورقهها بر روی آن ممکن میشود. |
ورقههای تکتونیکی از سنگکره تشکیل شدهاند که شامل پوسته و بخش بالایی جامد گوشته است. این ورقهها مانند تکههای یخ شناور بر روی یک حوضچه آب، بر روی لایه سستکره که حالت خمیری و نیمهمذاب دارد، حرکت میکنند. این حرکت به دلیل جریانهای همرفتی آرام درون گوشته زمین رخ میدهد.
سه نوع مرز ورقهای: محلهای برخورد و جدایی
تمام اتفاقهای مهیب زمینشناسی مانند زلزله و آتشفشان، معمولاً در مرزهای بین این ورقهها رخ میدهد. سه نوع مرز اصلی وجود دارد که هر کدام پدیدههای متفاوتی ایجاد میکنند:
| نوع مرز | حرکت ورقهها | پدیدههای حاصل و یک مثال معروف |
|---|---|---|
| واگرا (Divergent) | ورقهها از هم دور میشوند. |
تشکیل پوسته جدید، فوران آتشفشانی زیرآبی، زلزله. مثال: رشتهکوه میانی اقیانوس اطلس که اقیانوس را گسترده میکند. |
| همگرا (Convergent) | ورقهها به هم نزدیک و برخورد میکنند. |
فرورانش۵ (فرو رفتن یک ورقه زیر دیگری)، تشکیل کوهزایی (مانند هیمالیا)، آتشفشان، گودالهای اقیانوسی عمیق و زلزلههای شدید. مثال: حلقه آتش اقیانوس آرام. |
| امتدادلغز (Transform) | ورقهها به صورت افقی در کنار هم میلغزند. |
زلزلههای مکرر و قوی. در این مرزها پوسته جدیدی ساخته یا ویران نمیشود. مثال: گسل سنآندریاس در کالیفرنیای آمریکا. |
شواهد و پیشینه: از ابرقاره پانجهآ تا امروز
نظریه زمینساخت ورقهای یکباره به وجود نیامد. نقطه آغاز آن، ایده «رانش قارهای» بود که توسط آلفرد وگنر، دانشمند آلمانی، در اوایل قرن بیستم ارائه شد. او با مشاهده شباهت شکل سواحل آمریکای جنوبی و آفریقا (مثل دو قطعه پازل)، وجود فسیلهای یکسان گیاهان و جانوران در دو سوی اقیانوس اطلس، و شباهت سنگهای قدیمی در قارههای امروزی، نتیجه گرفت که همه قارهها زمانی بخشی از یک ابرقاره بزرگ به نام پانجهآ۶ بودهاند که حدود 200 میلیون سال پیش شروع به شکستن و حرکت کرد. اما وگنر نتوانست توضیح قانعکنندهای برای چگونگی این حرکت ارائه دهد.
پازل هنگامی کامل شد که در دهه 1960، دانشمندان با کشف «پهنهای دریایی»۷ و الگوی نواری مغناطیس سنگهای کف اقیانوس، مکانیسم حرکت را یافتند. آنها فهمیدند که در مرزهای واگرا (مانند رشتهکوه میانی اقیانوس اطلس)، مواد مذاب از گوشته بالا میآیند و پوسته اقیانوسی جدید میسازند و به تدریج قارهها را از هم دور میکنند. سرعت این گسترش بسیار کم است، مثلاً در اقیانوس اطلس حدود 2.5 سانتیمتر در سال (تقریباً به سرعت رشد ناخن!) است، اما در مقیاس میلیونها سال، فاصلههای عظیمی ایجاد میکند.
کاربرد نظریه: تفسیر دنیای اطراف ما
این نظریه یک ابزار قدرتمند برای توضیح و حتی پیشبینی نسبی پدیدههای طبیعی است:
• چرایی وجود کوهها: بلندترین رشتهکوه جهان، هیمالیا، نتیجه برخورد و فشرده شدن دو ورقه قارهای هند و اوراسیا است که از دهها میلیون سال پیش تاکنون ادامه دارد.
• حلقه آتش اقیانوس آرام: بیشتر آتشفشانها و زمینلرزههای جهان در حاشیه اقیانوس آرام رخ میدهند. این منطقه دقیقاً منطبق بر مرزهای همگرای ورقههای اطراف این اقیانوس است که در آن پوسته اقیانوسی فرورانده میشود و باعث آتشفشانی و زلزله میگردد.
• شکلگیری دریاهای جدید:دریای سرخ نمونهای از یک اقیانوس در حال تولد است که در اثر دور شدن ورقه عربستان از ورقه آفریقا در یک مرز واگرا ایجاد شده است. در آیندهای دور، ممکن است شرق آفریقا نیز در امتداد دره بزرگ نشستی از بقیه قاره جدا شود.
اشتباهات رایج و پرسشهای مهم
پاسخ: خیر، این یک تصور نادرست است. قارهها جزئی از ورقههای سنگی عظیم (سنگکره) هستند. این ورقههای جامد و ضخیم، به طور کلی بر روی لایه نرمتر زیرین خود (سستکره) حرکت میکنند. بنابراین، حرکت شامل کل ورقه (شامل بخش قارهای و اقیانوسی آن) میشود، نه فقط قاره به تنهایی.
پاسخ: چون سرعت این حرکت به طور باورنکردنی کم است. متوسط سرعت حرکت ورقهها چند سانتیمتر در سال است (مانند سرعت رشد ناخنهای دست). این حرکت آنقدر آهسته است که در طول عمر انسان محسوس نیست، اما آثار آن در طول میلیونها سال کاملاً چشمگیر و ملموس است.
پاسخ: خیر، اندازه زمین تقریباً ثابت است. زیرا فرآیند ساخت پوسته جدید در مرزهای واگرا، با فرآیند تخریب پوسته قدیمی در مرزهای همگرا (از طریق فرورانش) تقریباً به تعادل رسیده است. پوسته اقیانوسی قدیمی در گودالهای عمیق به زیر ورقه دیگر رانده شده و به گوشته بازمیگردد.
پاورقی
۱سنگکره (Lithosphere): لایه بیرونی سفت و سخت زمین که شامل پوسته و بخش بالایی جامد گوشته فوقانی میشود و به ورقههای تکتونیکی تقسیم شده است.
۲ورقه (Plate): قطعات عظیم و مجزای سنگکره که در نسبت با یکدیگر حرکت میکنند.
۳سستکره (Asthenosphere): لایهای در گوشته فوقانی که حالت خمیری و نیمهمذاب دارد و حرکت ورقههای سنگکره بر روی آن امکانپذیر میشود.
۴رانش قارهای (Continental Drift): نظریهای قدیمیتر که توسط آلفرد وگنر مطرح شد و بیان میکرد قارهها در طول زمان جابهجا شدهاند. این نظریه بعداً در قالب نظریه کاملتر زمینساخت ورقهای تبیین گردید.
۵فرورانش (Subduction): فرآیندی که در مرز همگرا رخ میدهد و طی آن ورقه اقیانوسی سنگینتر به زیر ورقه دیگر (اقیانوسی یا قارهای) خم شده و به درون گوشته فرو میرود.
۶پانجهآ (Pangaea): نام ابرقاره عظیمی که طبق نظریه رانش قارهای، تمام خشکیهای زمین تا حدود ۲۰۰ میلیون سال پیش بخشی از آن بودهاند.
۷پهنهای دریایی (Seafloor Spreading): فرآیند زمینشناسی که در طی آن پوسته اقیانوسی جدید در مرزهای واگرا (پشتههای میانی اقیانوسی) از مواد مذاب گوشته تشکیل شده و به طور متقارن به دو طرف رانده میشود.
