گوگرد: الماس زردی برای پوست شما
گوگرد چیست و از کجا می‌آید؟
گوگرد یک عنصر شیمیایی غیرفلزی با نماد $ S $ و عدد اتمی 16 است. این ماده به رنگ زرد کمرنگ بوده و در طبیعت به صورت خالص یا در ترکیباتی مانند سولفیدها و سولفات‌ها یافت می‌شود. بوی مشخص تخم مرغ فاسد شده ناشی از ترکیبی به نام هیدروژن سولفید $ (H_2S) $ است. گوگرد از دیرباز توسط تمدن‌های باستان برای ضدعفونی کردن و درمان بیماری‌های پوستی شناخته شده بود. برای مثال، مصریان باستان از ترکیبات گوگرد برای درمان عفونت‌های چشمی و مشکلات پوستی استفاده می‌کردند.
| شکل گوگرد | توضیحات | کاربرد رایج |
|---|---|---|
| گوگرد خالص | بلورهای زرد رنگ که در نزدیکی آتشفشان‌ها یافت می‌شوند. | تهیه مواد شیمیایی و صنعتی |
| سولفید هیدروژن$ (H_2S) $ | گازی بی‌رنگ با بوی تخم مرغ گندیده. | شناسایی در آزمایشگاه (بسیار سمی است) |
| سولفات‌ها$ (SO_4^{2-}) $ | نمک‌های حاوی گوگرد که در آب دریا و برخی کانی‌ها وجود دارند. | ساخت کود و قابض در محصولات پوستی |
گوگرد چگونه بر پوست اثر می‌گذارد؟
وقتی گوگرد را روی پوست خود می‌مالید، مانند یک نیروی کوچک و باهوش عمل می‌کند. مکانیسم اثر آن چندوجهی است:
ضد عفونی‌کنندگی و ضد میکروب: گوگرد باکتری‌هایی که باعث آکنه و جوش می‌شوند را از بین می‌برد. تصور کنید باکتری‌ها سربازان دشمنی هستند که به پوست شما حمله کرده‌اند. گوگرد مانند یک محافظ قوی، دیواره دفاعی این سربازان را خراب کرده و آن‌ها را ناتوان می‌کند.
کاهش تولید چربی (سبوم): گوگرد به تنظیم غدد چربی پوست کمک می‌کند. وقتی این غدد چربی زیادی تولید کنند، منافذ پوست مسدود شده و جوش ایجاد می‌شود. گوگرد مانند یک مدیر کارآمد، به این غدد دستور می‌دهد که "کارتان را متعادل انجام دهید!".
لایه‌برداری ملایم: گوگرد با حل کردن پیوند بین سلول‌های مرده پوست، به آرامی آن‌ها را جدا می‌کند. این کار باعث می‌شود پوست تازه و جدید زیرین، بتواند نفس بکشد و نمایان شود. این فرآیند شبیه به کندن پوستۀ یک میوه است تا به میوه تازه و آبدار درون آن برسید.
بیماری‌های پوستی که گوگرد به درمان آن‌ها کمک می‌کند
گوگرد به‌طور علمی ثابت کرده که برای چندین مشکل پوستی مفید است. درک این که چگونه روی هر بیماری اثر می‌گذارد، جالب است.
| بیماری پوستی | نقش گوگرد | میزان اثرگذاری |
|---|---|---|
| آکنه[1] و جوش‌های سرسیاه | حل کردن سلول‌های مرده و چربی در منافذ، کشتن باکتری‌ها | بسیار موثر |
| پسوریازیس[2] | کند کردن رشد سریع سلول‌های پوست و کاهش پوسته‌ریزی | موثر |
| اگزما[3] و درماتیت[4] | کاهش خارش و التهاب، کمک به ترمیم سد پوستی | نسبتا موثر |
| روزاسه[5] | کاهش قرمزی و التهاب ناشی از گشاد شدن رگ‌های خونی | نسبتا موثر |
از صابون گوگردی تا ماسک خانگی: یک راهنمای عملی
حالا که با خواص گوگرد آشنا شدید، چگونه می‌توانید از آن به طور ایمن استفاده کنید؟
صابون گوگردی: این رایج‌ترین شکل استفاده است. این صابون‌ها معمولاً بین 3 تا 10 درصد گوگرد دارند. برای استفاده، صورت خود را با آب مرطوب کنید، صابون را به کف تبدیل کرده و به آرامی روی پوست ماساژ دهید. بگذارید 30 ثانیه تا 2 دقیقه بماند و سپس با آب فراوان بشویید. در ابتدا می‌توانید هر روز یک بار استفاده کنید و سپس با بهبود پوست، به دو تا سه بار در هفته کاهش دهید.
ماسک صورت گوگردی (یک آزمایش ساده و ایمن): شما می‌توانید یک ماسک ساده در خانه درست کنید. البته این کار حتماً باید با نظارت یک بزرگسال انجام شود.
مواد لازم: عسل خام (1 قاشق غذاخوری) + پودر گوگرد دارویی (1/4 قاشق چایخوری). این دو را کاملاً مخلوط کنید تا خمیر یکدستی به دست آید. آن را روی پوست تمیز و خشک بزنید، به جز دور چشم. بگذارید 10 دقیقه بماند و سپس با آب ولرم بشویید. عسل خودش یک مرطوب‌کننده و ضد میکروب طبیعی است که اثر گوگرد را تکمیل می‌کند.
اشتباهات رایج و پرسش‌های مهم
بله، این یک اثر جانبی رایج است. گوگرد با کاهش چربی پوست، می‌تواند باعث خشکی، به‌ویژه در افرادی با پوست معمولی یا خشک شود. برای جلوگیری از این موضوع، پس از استفاده از محصولات گوگردی، حتماً از یک مرطوب‌کننده غیر چرب (فاقد روغن) استفاده کنید.
خیر، این یک اشتباه رایج است. استفاده روزانه می‌تواند باعث تحریک و خشکی شدید پوست شود. بهتر است درمان را با استفاده یک روز در میان شروع کنید و ببینید پوستتان چگونه واکنش نشان می‌دهد. اگر پوستتان حساس است، حتی دو بار در هفته نیز ممکن است کافی باشد.
هر دو ضد باکتری هستند، اما مکانیسم متفاوتی دارند. بنزوئیل پراکسید با اکسیژن‌رسانی قوی باکتری‌ها را می‌کشد، در حالی که گوگرد هم ضد باکتری است و هم لایه‌بردار ملایم. گوگرد معمولاً ملایم‌تر است و احتمال تحریک پوست با آن کمتر می‌باشد.
پاورقی
[1] آکنه (Acne): یک بیماری شایع پوستی که با ظهور جوش‌های سرسیاه، سرسفید، جوش‌های چرکی و در موارد شدیدتر کیست و ندول مشخص می‌شود.
[2] پسوریازیس (Psoriasis): یک بیماری خودایمنی که باعث رشد بیش از حد سلول‌های پوستی شده و منجر به ایجاد وصله‌ها (تکه‌های) ضخیم، قرمز و پوسته‌پوسته می‌شود.
[3] اگزما (Eczema): که با نام درماتیت آتوپیک نیز شناخته می‌شود، یک بیماری پوستی است که باعث خشکی، خارش، قرمزی و التهاب پوست می‌گردد.
[4] درماتیت (Dermatitis): یک اصطلاح کلی برای التهاب پوست که می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد.
[5] روزاسه (Rosacea): یک بیماری پوستی مزمن که در درجه اول(عمدتاً) صورت را درگیر کرده و باعث قرمزی، گشاد شدن عروق خونی ریز و گاهی جوش‌های ریز می‌شود.
