گاما رو نصب کن!

{{ number }}
اعلان ها
اعلان جدیدی وجود ندارد!
کاربر جدید

جستجو

پربازدیدها: #{{ tag.title }}

میتونی لایو بذاری!

شرطی‌سازی کلاسیک: یادگیری از طریق جفت‌سازی محرک‌ها

بروزرسانی شده در: 15:11 1404/08/7 مشاهده: 6     دسته بندی: کپسول آموزشی

شرطی‌سازی کلاسیک: یادگیری از طریق جفت‌سازی محرک‌ها

کشف چگونگی یادگیری ارتباط بین رویدادهای جهان اطراف ما
خلاصه: شرطی‌سازی کلاسیک1 یکی از بنیادی‌ترین انواع یادگیری است که در آن یک موجود زنده می‌آموزد تا بین دو محرک ارتباط برقرار کند. این فرآیند که توسط ایوان پاولف2 کشف شد، نقش مهمی در درک رفتارهای اکتسابی از سگ‌های پاولف تا واکنش‌های انسانی دارد. این مقاله به بررسی اصول، مراحل، نمونه‌های عملی و کاربردهای این مفهوم در زندگی روزمره می‌پردازد.

کشف بزرگ: آزمایش پاولف با سگ‌ها

داستان از آزمایشگاهی در روسیه آغاز می‌شود، جایی که ایوان پاولف، فیزیولوژیست مشهور، در حال مطالعه روی دستگاه گوارش سگ‌ها بود. او متوجه پدیده‌ای عجیب شد: سگ‌ها نه تنها با دیدن غذا، که حتی با دیدن فردی که معمولاً به آنان غذا می‌داد یا حتی با شنیدن صدای قدم‌های او نیز بزاق ترشح می‌کردند. این مشاهده، جرقه‌ای برای کشف یکی از مهم‌ترین اصول یادگیری در روانشناسی شد.

پاولف به‌طور نظام‌مند آزمایشی ترتیب داد. او ابتدا صدای یک زنگ را به تنهایی در نظر گرفت و مشاهده کرد که این صدا هیچ واکنش بزاقی در سگ ایجاد نمی‌کند. سپس، همزمان با به صدا درآوردن زنگ، غذا را به سگ ارائه می‌داد. پس از چندین بار تکرار این جفت‌سازی، سگ یاد گرفت که صدای زنگ را پیش‌درآمدی برای آمدن غذا بداند. نتیجه شگفت‌انگیر بود: حالا تنها صدای زنگ (بدون ارائه غذا) به تنهایی باعث ترشح بزاق سگ می‌شد.

فرمول کلی شرطی‌سازی کلاسیک:
$ محرک\ بی‌شرط + محرک\ خنثی \rightarrow پاسخ\ بی‌شرط $
$ (پس\ از\ تکرار\ کافی) $
$ محرک\ شرطی \rightarrow پاسخ\ شرطی $

واژه‌نامه و اجزای اصلی شرطی‌سازی

برای درک بهتر این فرآیند، لازم است با اصطلاحات کلیدی آن آشنا شویم. هر یک از این اجزا مانند قطعات یک پازل هستند که در کنار هم، تصویر کامل یادگیری را شکل می‌دهند.

عنصر تعریف مثال در آزمایش پاولف
محرک بی‌شرط3 محرکی که به طور طبیعی و خودکار یک پاسخ را برمی‌انگیزد. غذا
پاسخ بی‌شرط4 پاسخ خودکار و غیراکتسابی به محرک بی‌شرط. ترشح بزاق در پاسخ به دیدن غذا
محرک خنثی5 در ابتدا، محرکی که هیچ پاسخ خاصی را ایجاد نمی‌کند. صدای زنگ (ق از جفت‌سازی)
محرک شرطی6 محرک خنثی سابق که پس از جفت‌سازی مکرر با محرک بی‌شرط، به تنهایی توانایی ایجاد پاسخ را پیدا می‌کند. صدای زنگ (پس از جفت‌سازی)
پاسخ شرطی7 پاسخ اکتسابی و آموخته‌شده به محرک شرطی. ترشح بزاق در پاسخ به صدای زنگ

مراحل پنج‌گانه شکل‌گیری یک پاسخ شرطی

یادگیری از طریق شرطی‌سازی کلاسیک یک شبه رخ نمی‌دهد، بلکه فرآیندی تدریجی دارد. این فرآیند را می‌توان در پنج مرحلهٔ متوالی خلاصه کرد:

مرحله شرح وضعیت
1. پیش از شرطی‌سازی محرک بی‌شرط (غذا) → پاسخ بی‌شرط (بزاق). محرک خنثی (زنگ) → هیچ پاسخی. پایه‌ای
2. در حین شرطی‌سازی محرک خنثی (زنگ) به طور مکرر و بلافاصله قبل از محرک بی‌شرط (غذا) ارائه می‌شود. یادگیری
3. پس از شرطی‌سازی اکنون محرک خنثی به "محرک شرطی" تبدیل شده و به تنهایی می‌تواند "پاسخ شرطی" (بزاق) را ایجاد کند. اتمام یادگیری
4. خاموشی8 اگر محرک شرطی (زنگ) بارها بدون همراهی با محرک بی‌شرط (غذا) ارائه شود، پاسخ شرطی به تدریج ضعیف و ناپدید می‌شود. فراموشی
5. بازیابی خودبه‌خودی9 پس از یک دوره استراحت، ارائه مجدد محرک شرطی ممکن است منجر به بازگشت ضعیف پاسخ شرطی شود. یادآوری

شرطی‌سازی در زندگی روزمره: از تبلیغات تا ترس‌ها

این نوع یادگیری محدود به آزمایشگاه نیست و در بسیاری از موقعیت‌های روزمره ما نقش دارد. یکی از معروف‌ترین نمونه‌های انسانی، آزمایش "آلبرت کوچک" بود که توسط جان واتسون انجام شد. در این آزمایش، یک کودک به نام آلبرت یاد گرفت که از یک موش سفید بترسد، زیرا هر بار که موش را می‌دید، محقق با ایجاد یک صدای بلند و ترسناک (محرک بی‌شرط) باعث وحشت او (پاسخ بی‌شرط) می‌شد. پس از چندین بار جفت‌سازی، آلبرت تنها با دیدن موش (که اکنون به محرک شرطی تبدیل شده بود) می‌ترسید (پاسخ شرطی).

تبلیغات تجاری نیز از این اصل بهره‌گیری می‌کنند. یک شرکت نوشابه‌سازی ممکن است نوشیدنی خود (محرک خنثی) را همواره در صحنه‌هایی شاد، همراه با موسیقی انرژی‌بخش و افراد خندان (محرک بی‌شرط که احساس شادی ایجاد می‌کند) نشان دهد. پس از دیدن مکرر این تبلیغات، ممکن است تنها دیدن قوطی آن نوشابه (محرک شرطی) احساسات مثبت و شادی خفیفی (پاسخ شرطی) در شما ایجاد کند.

حتی احساس تهوع ناشی از شیمی‌درمانی نیز می‌تواند شرطی شود. بیماران گاهی پس از چندین جلسه درمان، تنها با دیدن مطب پزشک یا بوی الکل، احساس حالت تهوع پیدا می‌کنند، زیرا این محرک‌های خنثی قبلی با داروهای ایجادکننده تهوع جفت شده‌اند.

اشتباهات رایج و پرسش‌های مهم

سوال: آیا شرطی‌سازی کلاسیک یک فرآیند آگاهانه است؟
پاسخ: خیر. این نوع یادگیری معمولاً به صورت ناخودآگاه و غیرارادی رخ می‌دهد. سگ پاولف برای ترشح بزاق به صدای زنگ، تصمیم آگاهانه نمی‌گرفت. این یک پاسخ خودکار و آموخته‌شده بود.
سوال: تفاوت اصلی شرطی‌سازی کلاسیک با شرطی‌سازی عامل10 چیست؟
پاسخ: در شرطی‌سازی کلاسیک، یادگیری دربارهٔ "ارتباط بین محرک‌ها" است و پاسخ‌ها غیرارادی هستند (مانند ترشح بزاق). اما در شرطی‌سازی عامل، یادگیری دربارهٔ "ارتباط بین یک رفتار و پیامدهای آن" است و پاسخ‌ها ارادی هستند (مانند فشار دادن یک اهرم برای دریافت غذا).
سوال: آیا همه پاسخ‌ها را می‌توان از این طریق شرطی کرد؟
پاسخ: خیر. معمولاً پاسخ‌های غیرارادی و غریزی (مانند ترشح بزاق، پلک زدن، ترس) بهتر شرطی می‌شوند. شرطی کردن پاسخ‌های پیچیده‌ای که به تفکر آگاهانه نیاز دارند، از این طریق سخت یا غیرممکن است.
جمع‌بندی: شرطی‌سازی کلاسیک یک مکانیسم یادگیری قدرتمند و فراگیر است که به موجودات زنده — از جمله انسان‌ها — اجازه می‌دهد تا بین نشانه‌های محیطی و رویدادهای مهم بعدی ارتباط برقرار کنند. این فرآیند که با کشف تصادفی پاولف آغاز شد، پایه‌ای برای درک بسیاری از رفتارها، عادت‌ها، ترس‌ها و حتی ترجیحات ما فراهم کرده است. درک این اصل نه تنها در روانشناسی، بلکه در زمینه‌هایی مانند آموزش، تربیت، تبلیغات و درمان‌های رفتاری نیز بسیار ارزشمند است.

پاورقی

1. Classical Conditioning
2. Ivan Pavlov
3. Unconditioned Stimulus (US)
4. Unconditioned Response (UR)
5. Neutral Stimulus (NS)
6. Conditioned Stimulus (CS)
7. Conditioned Response (CR)
8. Extinction
9. Spontaneous Recovery
10. Operant Conditioning

یادگیری پاسخ شرطی ایوان پاولف محرک و پاسخ روانشناسی رفتارگرایی