جانوران میوهخوار: باغبانان طبیعت
انواع و دستهبندی جانوران میوهخوار
جانوران میوهخوار را میتوان بر اساس نوع حیوان، نوع میوهای که میخورند و نحوهٔ تعامل آنها با گیاهان دستهبندی کرد. برخی تنها گاهی میوه میخورند (میوهخوار فرصتطلب) و برخی دیگر تقریباً منحصراً از میوه تغذیه میکنند (میوهخوار تخصصی).
ردهبندی | توضیح | مثالها |
---|---|---|
پرندگان میوهخوار | این پرندگان منقارهای متنوعی برای دسترسی به میوهها دارند و نقش بسیار مهمی در پراکندگی بذر در مسافتهای طولانی ایفا میکنند. | توکان، مرغ پنبهای، کاسواری، مرغ عسلخوار |
پستانداران میوهخوار | این گروه شامل پستانداران درختی و زمینی میشود که اغلب بذرها را در نزدیکی درخت مادر یا به نقاط دورتر پراکنده میکنند. | اورانگوتان، میمونهای چگونهزن، گیبون، گوریل، خفاش میوهخوار |
خزندگان و دوزیستان میوهخوار | تعداد کمتری از خزندگان و دوزیستان رژیم غذایی میوهخواری دارند، اما وجود آنها مهم است. | ایگوانا، برخی از لاکپشتهای خشکی |
بر اساس نوع پراکندگی بذر | دستهبندی بر اساس اینکه بذر را چگونه پراکنده میکنند: از طریق دفع پراکنش بذر یا میوه توسط خوردن جانوران یا انداختن و حمل . | پرندگان (دفع)، سنجاب (حمل و انداختن) |
سازگاریهای شگفتانگیز برای خوردن میوه
طبیعت برای کمک به جانوران میوهخوار، آنها را به ابزارهای خاصی مجهز کرده است. این سازگاریها شامل تغییر در دندانها، منقار، دستگاه گوارش و حتی رفتار است. برای مثال، منقار بزرگ و قوی توکان به آن اجازه میدهد تا میوههای روی شاخههای نازک را که تحمل وزن پرندهای بزرگتر را ندارند، بخورد. اورانگوتانها با دستهای چابک خود میتوانند میوههای با پوسته سخت را باز کنند.
یک سازگاری کلیدی، داشتن یک دستگاه گوارش سریع است. از آنجایی که میوهها معمولاً انرژی سریعی فراهم میکنند اما مواد مغذی متراکمی ندارند، بسیاری از میوهخواران باید حجم زیادی میوه بخورند و آن را سریع هضم کنند. خفاشهای میوهخوار معروفند که تنها حدود 20 دقیقه بعد از خوردن یک میوه، بذرهای آن را دفع میکنند!
یک همکاری دوطرفه: گیاهان و جانوران میوهخوار
رابطه بین یک درخت میوه و یک جانور میوهخوار نمونهای عالی از همیاری[۱] است؛ رابطهای که هر دو طرف از آن سود میبرند. گیاه با تولید میوههای رنگارنگ، خوشبو و مغذی، حیوانات را به سمت خود جذب میکند. حیوان نیز با خوردن میوه، بذرهای داخل آن را جابهجا میکند. این جابهجایی دو مزیت بزرگ برای گیاه دارد: دور کردن بذر از رقابت با درخت مادر و کوددهی به بذر (زیرا بذر همراه با فضولات حیوان که یک کود عالی است، روی زمین میافتد).
گیاهان حتی برای جذب حیوانات خاصی تکامل یافتهاند. برای مثال، میوههایی که خفاشها دوست دارند اغلب شبرس هستند، رنگ سبز یا زرد کدر دارند و بوی شدیدی منتشر میکنند تا خفاشها که بینایی ضعیفی دارند اما حس بویایی قویای دارند، بتوانند آنها را پیدا کنند.
نقش حیاتی در جنگلزدایی و احیای جنگل
جانوران میوهخوار باغبانان طبیعی کرهٔ زمین هستند. آنها با پراکندگی بذر، به رشد جنگلهای جدید کمک میکنند. در مناطقی که جنگلزدایی شده است، حضور این جانوران برای آغاز فرآیند توالی اکولوژیکی[۲] و بازگشت زندگی گیاهی کاملاً ضروری است. یک پرنده میوهخوار میتواند بذر یک درخت را کیلومترها دورتر از درخت مادر ببرد و یک نقطهٔ جدید برای رشد جنگل ایجاد کند.
متأسفانه، بسیاری از این جانوران به دلیل از بین رفتن زیستگاهشان (جنگلها) در معرض خطر انقراض قرار دارند. از بین رفتن آنها یک چرخهٔ معیوب ایجاد میکند: نبود میوهخواران → ناتوانی در پراکندگی بذر درختان → ناتوانی جنگل برای بازسازی → از بین رفتن بیشتر زیستگاه. محافظت از جانوران میوهخوار در واقع محافظت از آیندهٔ جنگلهای ماست.
اشتباهات رایج و پرسشهای مهم
خیر. بسیاری از حیواناتی که به عنوان میوهخوار شناخته میشوند، در واقع همهچیزخوار هستند. برای مثال، یک خرس ممکن است در تابستان و پاییز به شدت بر میوهها تکیه کند، اما در زمانهای دیگر حشرات، ماهی یا گوشت هم بخورد. حتی اورانگوتانها که میوهخواران تخصصی هستند، گاهی از حشرات، پوست درخت و تخم پرندگان نیز تغذیه میکنند.
بذر بسیاری از گیاهان یک پوستهٔ بسیار سخت و محکم دارد که در برابر اسیدهای معده و آنزیمهای گوارشی مقاوم است. دستگاه گوارش حیوان تنها pulp (قسمت نرم و خوشمزهٔ میوه) را هضم میکند و بذر دستنخورده از سیستم گوارشی عبور کرده و دفع میشود. گاهی حتی عبور از سیستم گوارش حیوان به نرم کردن پوستهٔ بذر و کمک به جوانهزنی آن کمک میکند.
از نظر زیستشناسی، انسانها همهچیزخوار طبقهبندی میشوند زیرا میتوانند هم از منابع گیاهی (مانند میوهها، سبزیجات، غلات) و هم از منابع حیوانی (گوشت، تخم مرغ، شیر) تغذیه کنند. اگرچه میوهها بخش مهمی از رژیم غذایی انسان هستند، اما ما به عنوان یک گونهٔ میوهخوار تخصصی محسوب نمیشویم.
پاورقی
[۱] همیاری (Mutualism): Mutualism. نوعی رابطهٔ symbiosis که در آن هر دو ارگانیسم از زندگی در کنار یکدیگر سود میبرند.
[۲] توالی اکولوژیکی (Ecological Succession): Ecological Succession. فرآیند تدریجی تغییر در ساختار جامعهٔ گونهها در یک اکوسیستم در طول زمان.