« واسوخت » در واژه به معنی بیزاری و روگردانی از معشوق است و در ادبیات نیز به اشعاری گفته می شود که آن ها شاعر به خاطر شکست در عشق به جای ستایش به سرزنش دوست می پردازد. در کدام بیت از غزل زیر واسوخت وجود ندارد؟
روم به جای دگر ، دل دهم به یار دگر/ هوای یار دگر دارم و دیار دگر
به دیگری دهم این دل که خوار کرده ی توست / چرا که عاشق تو دارد اعتبار دگر
خبر دهید به صیاد ما که ما رفتیم/ به فکر صید دگر باشد و شکار دگر
خموش وحشی (اسم شاعر) از انکار عشق او کاین حرف / حکایتی است که گفتی هزار بار دگر
بیت چهارم
2 )
بیت سوم
3 )
بیت دوم
4 )
بیت اول