در «تاریخ‌نگاری توصیفی» مورّخان بیشتر به تنظیم و ثبت وقایع می‌پرداختند و توجه چندانی به بررسی علل، آثار و نتایج رویدادهای تاریخی نداشتند؛ عمده تمرکز این مورخان بر بیان حوادث سیاسی و نظامی و شرح حال فرمانروایان بود / به مسائل و موضوع‌های اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی اهمیت نمی‌دادند.
