يكی از روش‌های ساخته شدنِ $ATP$، برداشته شدن گروه فسفات از يك تركيب فسفات‌دار (پيش ماده) و افزودن آن به $ADP$ است. در اولين ، مرحله‌ی قندكافت توليد می‌شود. (نه مصرف). بررسی ساير گزينه‌ها:

گزینه‌ی «1»: برون رانی به انرژی $ATP$ نياز دارد. ناقل عصبی يك پيك كوتاه برد است. اين پيك از ياخته‌ی پيش سيناپسی ترشح و بر ياخته‌ی پس سيناپسی اثر می‌كند. ناقل عصبی از طريق برون‌رانی خارج می‌شود.

گزینه‌ی «2»: بیشتر انرژی لازم برای انقباض ماهیچه‌ها از سوختن گلوکز به دست می‌آید. در ماهیچه‌ها گلیکوژن به صورت ذخیره وجود دارد و در صورت لزوم به گلوکز تجزیه می‌شود. در صورت وجود اکسیژن، تجزیه‌ی گلوکز می‌تواند تا چند دقیقه انرژی لازم برای ساخت $ATP$ را فراهم کند. برای انقباض طولانی‌تر، ماهيچه‌ها از اسيدهای چرب استفاده می‌كنند. ماده‌ی ديگر كرآتين فسفات است كه می‌تواند با دادن فسفات خود، مولكول $ATP$ را به سرعت باز تولید می‌کند.

گزینه‌ی «3»: ماده‌ی دفعی نیتروژن‌دار دیگری که با ادرار دفع می‌شود کِراتینین است كه از كرآتين به وجود می‌آيد. تراوش بدون مصرف انرژی انجام می‌شود.