«یُحکی أنَّ الصِّدق یتجلّی بإخلاص الأعمال له فلا یَرُدُّه الله خائباً من بابه!»:
1 )
حکایت شده که در خلوص نیت، دوستی با او تجلی مییابد، پس خدا او را از درگاهش نا امید برنمیگرداند!
2 )
حکایت این است که راستگویی در پاک شدن اعمال پدیدار می شود، بنابراین خدا او را از درش نا امید برنمیگرداند!
حکایت میشود که راستگویی در خالص کردن کارها برای او تجلی مییابد، پس خدا او را از درگاهش نا امید برنمیگرداند!
4 )
حکایت میشود که راستگویی در کارهای پاک برای او تجلی مییابد، بنابراین از درگاه خدا نا امید برنمیگردد!