نبرد دلاوران ایرانی شگفت آور بود. حتّی آنان که سلاح نداشتند، به سپاه دشمن حمله ور می‌شدند، دشمن را نابود می‌کردند و خود نیز در راه وطن، فدا می‌شدند. آریو برزن با شمار اندکی از سپاهیان خود، به سپاه عظیم دشمن، یورش برد.

وقتی شب از نیمه گذشت و تاریکی بر همه جا سایه افکند، اسکندر در حالی که قسمتی از سپاه خود را در جلگه باقی گذاشته بود، در راهی که اسیر نشان داده بود، پیشروی کرد.آفتاب، هنوز فروغ زرّین خود را بر کوه و جلگه نتابانده بود که سپاهیان آریو برزن دریافتند که دشمن از هر سو آنان را محاصره کرده است.

سرود ملّی کشورمان با دعا برای پایندگی و جاودانگی ملّت و کشور پایان می‌یابد. کشوری که با تاریخ کهن و افتخارات بزرگ خود در جهان می‌درخشد. در آینده نیز به یاری خدا، با گام‌های استوار فرزندان خویش، به سوی سازندگی و سربلندی به پیش خواهد رفت.

فداکاری و سخت‌کوشی مردم، ضامنِ آزادی و استقلال کشور است. سرود ملّی هم می‌کوشد چنین روحیه‌ای را در مردم، تقویت کند.اکنون سرود کشورمان را دوباره بخوانید و مهم‌ترین کلمه‌های آن را کنار هم بگذارید.