«الإنسان لا یُصاب بأمر إلّا بقدر طاقته، فعلینا أن یزداد إیماننا لأنَ الله لن یترک مُحبّیه!»:
1 )
انسان فقط به اندازهٔ توانش به امری دچار شده است، پس باید ایمانمان را زیاد کنیم زیرا خدا علاقمندانش را رها نخواهد کرد!
2 )
انسان به اندازهٔ توانش به امور دچار میشود، پس باید ایمانمان را زیاد کنیم زیرا خدا محبّان خود را هرگز ترک نمیکند!
انسان به چیزی دچار نمیشود مگر به اندازهٔ توانش، پس باید ایمانمان زیاد شود زیرا خدا دوستدارانش را رها نخواهد کرد!
4 )
انسان هیچگاه بیش از توانش به خواستهای دچار نمیشود، پس باید ایمانمان زیاد شود زیرا خدا هرگز محبوبان خود را رها نمیکند!