«کَانَ فَریقُ مِنهُم یَسمَعونَ کلامَ الله» « گروهی از آن ها کلام خدا را می شنیدند.»
1) گروهی از آنان کسانی بودند که میشنوند سخن خدا را.
کان یسمعونَ: میشنوند نادرست است، زیرا کان اول فعل مضارع ماضی استمراری معنا می شود.
2) گروهی از آنان میشنیدند سخن خدا را.
کان یسمعونَ: میشنیدند درست است، زیرا کان اول فعل مضارع ماضی استمراری معنا می شود.
3) تعدادی از آنها شنیدند سخن خدا را.
کان یسمعونَ: شنیدند، فَریقُ: تعدادی نادرست است، زیرا کان اول فعل مضارع ماضی استمراری معنا می شود.
4) تعدادی از شما کسانی هستید که گوش میکنید سخن خدا را.
کان یسمعونَ: گوش میکنید ، فَریقُ: تعدادی مِنهُم : از شما نادرست است، زیرا کان اول فعل مضارع ماضی استمراری معنا می شود.