الف) دیدار یار غایب دانی چه ذوق دارد؟ /ابری که در بیابان بر تشنه ای ببارد ب) نعمت بار خدایا ز عدد بیرون است/ شکر انعام تو هرگز نکند شکر گذار چ) اگهان تکبیر پروا کرد د) خود را مرنجان ای طرار! که اگر یک دوست خفته است دوست دیگر بیدار است. ه) جهان جمله فروغ روی حق دان/ حق اندر وی ز پیدایی است ، نهان