من در جامعه نیستم.از سوی دیگر فردیت موجهی هم ندارم. معقول و منطقی نیستم. مواظب روان و ذهنم نیستم . نقص اندر نقص هستم .اما ثبات ثانویه ای دارم برای خودم که پراز زندگی و ماجراجویی و کنجکاویست . باید از همین لحظه ی حال شروع کنم به ثبت زندگینامه ی خودم. لحظه ی حال شان من است. همین نوشتن مرگ و زندگی توامان من است گذشته و آینده درمان من نیست . گهگاهی زندگی شفافیت خاصی دارد. من منتظر خودت هستم تا بنویسم. این همه مکث و فاصله درنوشتن زیبنده ی من نیست.
گاما رو نصب کن!
