چرخه کربس: موتور انرژی سلول
میتوکندری: نیروگاه سلول
قبل از پرداختن به جزئیات چرخه کربس، باید با محل وقوع آن آشنا شویم. میتوکندری ها اندامکهای کوچکی درون سلولهای شما هستند که وظیفه تولید انرژی را بر عهده دارند. به آنها نیروگاه سلول میگویند. درون هر میتوکندری، فضایی به نام ماتریکس وجود دارد که چرخه کربس دقیقاً در آنجا اتفاق میافتد.
ورودی و خروجی اصلی چرخه کربس
چرخه کربس مانند یک کارخانه کوچک عمل میکند که مواد اولیه میگیرد و محصولات مختلفی تولید میکند. ورودی و خروجی اصلی این کارخانه در جدول زیر خلاصه شده است:
عنوان | شرح |
---|---|
ورودی اصلی | استیل کوآ6 (فرم فعال شده استات که از تجزیه قندها، چربیها و پروتئینها به دست میآید) |
خروجیهای اصلی | 2 مولکول CO2، 3 مولکول NADH، 1 مولکول FADH2، 1 مولکول ATP (یا GTP) |
گامبهگام در مسیر چرخه
چرخه کربس یک مسیر دایرهای است که از ۸ گام اصلی تشکیل شده است. در هر دور چرخه، یک مولکول استیل کوآ کاملاً اکسید میشود. برای درک بهتر، این فرآیند را میتوان به یک مسابقه دوچرخهسواری تشبیه کرد که در آن استیل کوآ سوار دوچرخه میشود و در ۸ ایستگاه مختلف توقف میکند و در هر ایستگاه تغییراتی در آن ایجاد شده و محصولاتی تولید میشود.
گام | رویداد کلیدی | محصول تولید شده |
---|---|---|
1 | استیل کوآ با اگزالواستات7 ترکیب میشود. | سیترات8 تشکیل میشود. |
2-۷ | بازآرایی مولکولی، دهیدروژناسیون9 (حذف هیدروژن) و دکربوکسیلاسیون10 (حذف کربن دیاکسید). | 2 CO2، 3 NADH، 1 FADH2 |
۸ | بازتولید اگزالواستات | مولکول اگزالواستات برای دور بعدی چرخه آماده میشود. |
واکنش کلی چرخه کربس برای یک مولکول استیل کوآ را میتوان به صورت زیر خلاصه کرد:
ارتباط چرخه کربس با زنجیره انتقال الکترون
مهمترین محصولات چرخه کربس، مولکولهای NADH و FADH2 هستند. این مولکولها حاملهای الکترون پرانرژی محسوب میشوند. آنها به غشای داخلی میتوکندری میروند و الکترونهای خود را به زنجیره انتقال الکترون میدهند. این زنجیره مانند یک نیروگاه برق آبی عمل میکند که از جریان الکترونها برای پمپ کردن پروتون استفاده میکند و در نهایت این جریان پروتون، توربینی به نام آنزیم ATP سنتاز را میچرخاند که مقدار زیادی ATP تولید میکند. در واقع، چرخه کربس به تنهایی انرژی کمی تولید میکند، اما با ساخت این حاملها، زمینه را برای تولید انبوه انرژی فراهم میسازد.
چرخه کربس در زندگی روزمره
شاید فکر کنید این فرآیند پیچیده فقط در کتابهای درسی وجود دارد، اما هنگامی که شما یک تکه نان میخورید، در حال سوخترسانی به چرخه کربس در سلولهای خود هستید! کربوهیدراتهای موجود در نان به گلوکز تبدیل میشوند. گلوکز در فرآیندی به نام گلیکولیز تجزیه شده و سپس محصول نهایی آن، پیرووات، وارد میتوکندری میشود و به استیل کوآ تبدیل میگردد. این استیل کوآ همان سوختی است که وارد چرخه کربس میشود تا انرژی لازم برای فعالیتهای شما، از جمله نفس کشیدن، فکر کردن و دویدن را فراهم کند.
اشتباهات رایج و پرسشهای مهم
خیر. چرخه کربس به طور مستقیم از اکسیژن مولکولی (O2) استفاده نمیکند. اما به طور غیرمستقیم به اکسیژن وابسته است، زیرا مولکولهای NAD+ و FAD برای ادامه کار چرخه باید بازیابی شوند. این بازیابی در زنجیره انتقال الکترون اتفاق میافتد که مصرفکننده نهایی اکسیژن است. بنابراین بدون اکسیژن، چرخه کربس متوقف میشود.
زیرا این فرآیند یک حلقه بسته است. مولکول شروعکننده (اگزالواستات) در پایان چرخه دوباره تولید میشود تا بتواند برای دور بعدی با یک مولکول استیل کوآ جدید ترکیب شود. این چرخه میتواند بارها و بارها تکرار شود.
خیر. اگرچه تولید حاملهای پرانرژی (NADH و FADH2) وظیفه اصلی آن است، اما واسطههای این چرخه (مولکولهای میانی) به عنوان پیشساز برای ساخت اسیدهای آمینه (سازنده پروتئین) و نوکلئوتیدها (سازنده DNA و RNA) نیز استفاده میشوند. بنابراین این چرخه یک مرکز متابولیک مهم در سلول است.
پاورقی
1 چرخه کربس (Krebs Cycle) - به افتخار کاشف آن، هانس کربس.
2 اسید سیتریک (Citric Acid) - اولین مولکول تشکیل شده در این چرخه.
3 چرخه اسید تری کربوکسیلیک (Tricarboxylic Acid Cycle) - به دلیل وجود چندین مولکول با سه گروه کربوکسیل در چرخه.
4 ماتریکس (Matrix) - ماده نیمهمایع درون میتوکندری.
5 میتوکندری (Mitochondrion) - اندامک تولیدکننده انرژی در سلول.
6 استیل کوآ (Acetyl-CoA) - مولکول حامل گروه استیل (دو کربنه).
7 اگزالواستات (Oxaloacetate) - مولکول چهار کربنه که چرخه را آغاز و پایان میدهد.
8 سیترات (Citrate) - مولکول شش کربنه.
9 دهیدروژناسیون (Dehydrogenation) - واکنشی که در آن اتمهای هیدروژن از یک مولکول جدا میشوند.
10 دکربوکسیلاسیون (Decarboxylation) - واکنشی که در آن یک گروه کربوکسیل به صورت CO2 از مولکول جدا میشود.
ATP: آدنوزین تری فسفات (Adenosine Triphosphate) - واحد پول انرژی سلول.
NADH: نیکوتین آمید آدنین دینوکلئوتید (Nicotinamide Adenine Dinucleotide) - یک حامل الکترون.
FADH2: فلاوین آدنین دینوکلئوتید (Flavin Adenine Dinucleotide) - یک حامل الکترون دیگر.