پاسخ به «سؤال فلسفی» چه از سوی یک فیلسوف باشد و چه از سوی دیگران، به هر حال مستلزم «تفکر فلسفی» است و «بنیادی و استدلالی بودن» هم از «تفکر فلسفی» جدا نمی‌شود (رد سایر گزینه ها). اما «پاسخ فیلسوفانه» به «سؤال فلسفی»، نوعی از «تفکر فلسفی» را می‌طلبد که با «تفکر فلسفی غیر فیلسوف» متفاوت است و این تفاوت به همان تفاوت «تفکر فلسفی عمومی» و «دانش فلسفه» باز می‌گردد. در این باره می‌توان گفت: «تلاش‌های بشر برای پاسخ قانونمند به سؤال‌های بنیادی طرح شده موجب ظهور دانشی به نام «فلسفه» گشته است. به عبارت دیگر: دانش فلسفه عهده دار بررسی قانونمند این قبیل سؤال‌هاست و فیلسوفان کسانی هستند که به صورت قانونمند و تخصصی به آنها پرداخته و کوشیده‌اند پاسخ‌های دقیقی به این قبیل سؤال‌ها بدهند. از همان آغازین روزهای حیات فکری انسان، افرادی اهمیت این قبیل پرسش‌ها را دریافته‌اند و با دقت و تأمل فراوان، برای دستیابی به پاسخ صحیح تلاش کردند. نتیجه تلاش آنان شکل گرفتن دانش فلسفه بود». بنابراین تفاوت «پاسخ‌های فیلسوفانه» و «پاسخ‌های غیر فیلسوفانه» به سؤال‌های فلسفی در «قانونمندی» و «دقت» است.