الف) نظر به‌این که «ارزش کالاهای واسطه‌ای» در بطن و درون «کالاهای نهایی» است. در محاسبهٔ «تولید کلّ» جامعه باید از محاسبهٔ ارزش کالاهای واسطه‌ای، صرف‌نظر و فقط کالاهای نهایی را محاسبه کنیم، در غیر این‌صورت، ارزش کالاهای واسطه‌ای در واقع دو بار محاسبه شده است، یکبار به‌صورت بخشی از ارزش «کالاهای نهایی» و یکبار به‌صورت مستقل. ب) چنانچه هدف، «تولید داخلی» باشد باید تمام خدمات و کالاهای تولید شده در داخل کشور و در طول یکسال، چه تولید مردم خود آن کشور و چه تولید خارجی‌های مقیم کشور محاسبه شود. ج) با علم به اینکه هر آنچه در کشور تولید شده و درآمدی کسب شده نهایتاً بین عوامل تقسیم شده است، جمع زدن همهٔ اجزای آن «مزدها، سودها و اجاره‌ها» درآمد همهٔ بازیگران و فعالان اقتصادی «داخلی و ملی» تولید کلی محاسبه می‌شود. به این روش محاسبه «روش درآمدی» می‌گویند. د) یکی دیگر از شروط محاسبه و منظور فعالیّت تولید یا خدماتی در حسابداری ملّی، تولید در محدودهٔ مکانی معیّنی صورت گیرد، زمان، یکی از شروط نیست که منظور «تولید داخلی و تولید ملی» است. هــ) درآمد ملّی در برگیرندهٔ مجموع درآمدهایی است که در طول سال نصیب ملت می‌شود، این درآمدها عبارتند از: درآمد حقوق بگیران «دستمزدها»، درآمد صاحبان سرمایه «قیمت خدمات سرمایه»، و درآمد صاحبان املاک و مستغلات «اجاره»، درآمد صاحبان مشاغل آزاد، و سودی که نصیب «شرکت یا مؤسسه‌ها» می‌شود.