با دور شدن از مرکز سطحی $(E)$، شدت زمین‌لرزه کاهش می‌یابد- یعنی با دور شدن از $E$ یا مرکز سطح زمین‌لرزه به دلیل کاهش یافتن انرژی و قدرت موج در طول مسیر، دامنۀ امواج به‌تدریج کاهش یافته و انرژی لازم جهت تخریب نیز کاهش می‌یابد، تا جایی که با افزایش مسیر، موج به تدریج (میرا) شده و از بین می‌رود.
لذا در شهر $N$ که فاصلۀ نزدیک‌تری تا $E$ دارد، دامنۀ امواج بلندتر و در نتیجه میزان خرابی‌ها یا شدت نیز بیشتر است. یعنی $({\alpha _N} > {\alpha _M}\,\,,\,\,{I_N} > {I_M})$
(به‌طور کلی می‌توان گفت که با دور شدن از کانون سطحی، بلندای دامنۀ موج، انرژی موج، سرعت حرکت و انتشار موج و نهایتاً میزان تخریب یا شدت کاهش می‌یابد.)
بزرگی $(magnitade)$ زمین‌لرزه در تمام نقاط یکسان است، زیرا بزرگی براساس مقدار انرژی رهاشده یا به عبارتی براساس بلندی دامنۀ امواج ثبت شده توسط لرزه‌نگار و به کمک فرمول‌های خاص که در فواصل معین از $E$ تغییر می‌کند، محاسبه می‌شود.
بلندترین دامنهٔ موج ثبت شده $M = \log \alpha $ بزرگی