در همهٔ ابیات، آرایهٔ «ایهام» به کار رفته است؛ بهجز: ................
1 )
بلبلی برگ گلی خوشرنگ در منقار داشت/ واندر آن برگ و نوار خوش نالههای زار داشت
آتش مهر تو را حافظ عجب در سر گرفت/ آتش دل کی به آب دیده بنشانم چو شمع
3 )
گر نزنی بر صف دل، خنجر مژگان چه کشی/ ور نشوری قلبشکن بر سر میدان چه کنی؟
4 )
به هیچ دور نخواهند یافت هشیارش/ چنین که حافظ ما مست بادهٔ ازل است
پاسخ تشریحی :
تحلیل ویدئویی تست
منتظریم اولین نفر تحلیلش کنه!