در گزینه «2» فعل «تنی» یعنی میتنی (میبافی) میباشد و زمان فعل مضارع و فعل غیر اسنادی است ولی فعلهای دیگر گزینهها همگی اسنادی هستند فعلها بهترتیب: «ی» در تنی نشانه هستی / «ی» در خلوتی یعنی در خلوت هستی / شدند هم اسنادی است.
اگر دوستان توجه به نوع سوال داشته باشند: بحث روی فعل است و تفاوت آن با بقیه فعلها تنها تفاوتی که باصورت سوال منطبق است مطابقت فعلها باهم است پس در گزینه «1» فعل اسنادی (هستی در «تنی») دیده میشود / در گزینه «3» بازهم فعل اسنادی محذوف (هستی) است / در گزینه «4» فعل اسنادی «شدند» وجود دارد اما در گزینه «2» واژۀ «تنی» بهمعنی تنیدن است و فعل «اسنادی» نیست در اینجا یک تفاوتدیگر هم وجود دارد اما صورت سوال به آن اشاره نکرده آن تفاوت این است میتوانیم تمام گزینههای «1 - 2 - 3» را از نظر زمان مضارع بگیریم و گزینه «4» را زمان گذشته ولی همانطور که اشاره کردم صورت سوال اشارهای به زمان فعل نکرده است گفته فعل کدام گزینه متفاوت است که در بالا اشاره شد بنابراین بهطور خلاصه باید گفت: تمام فعل گزینهها اسنادی هستند به غیر از گزینۀ «2» که غیر اسنادی است در خصوص دوست خوبم که اشاره کرده فعل تنی را به معنی جسم گرفته که چند حالت این معنی را نمیدهد 1- در معنی کردن بیت این تصوّر (یعنی جسم) کمی سخت بهنظر میآید. / 2- در خواندن آن نمیتوانیم بهخویشتن کسره داد و بگوییم (برخویشتنِ تنی) چون اگر بخواهیم معنی جسم را تصور کنیم باید تنی را بهخویشتن وابسته کنیم. / 3- در بحث عروضی وزن شعر با مصراعهای ابیات دیگر با آوردن کسره در «خویشتن» نقص پیدا میکند. / 4- در تمام گزینهها اگر توجه شود فعل محذوف اسنادی «است» با کسره همراه است مثال: محبسِ تنی - کنجِ خلوتی / گزینه «4» هم که مشخص است فعل کامل ذکر شده است / اما گزینه دو بر خویشتن تنی یعنی میپیچی، میتنی که منظور همان بافتن است.