1) یا حَبیبی، لاتَظلِم عَلَی النّاسِ أبداً.
ای دوستم،هرگز بر مردم ستم نکن.
جواب درست است، زیرا فاعل« حبیبی» مفرد مذکر است فعل نهی آن نیز لا تَظلمْ مفرد مذکر آمده است.
2) أیّتها الُاختانِ، اِنزِلنَ مِنَ الحافِلَهِ.
ای دو خواهر، از اتوبوس پایین بیایید.
جواب نا درست است، زیرا فاعل« الاختان» مثنی مونث است فعل امر آن نیزمثنی مذکر بیاید، بنابراین فعل امر اِنزِلنَ جمع مونث است نادرست است وصحیح آن «اِنزلا » مثنی مونث صحیح است.
3) أيّها الشّبابُ، لا تَرقُد تَحتَ الشَّجرِ لَیلاً.
ای جوانان، شب زیر درختان نخوابید.
جواب نا درست است، زیرا فاعل« الشّبابُ، » جمع مذکر است فعل نهی آن نیزجمع مذکر بیاید، بنابراین فعل نهی لا تَرقُد مفرد مذکر است نادرست است،
وصحیح آن «لا تَرقدوا» جمع مذکر صحیح است.
4) أیّها الریاضِیُّ،لا تَضحَکی بِصوتٍ مُرتفٍع.
ای ورزشکار، با صدای بلند نخند.
جواب نا درست است، زیرا فاعل« الریاضِیّ» مفردمذکر است فعل نهی آن نیزمفردمذکر بیاید، بنابراین فعل نهی لا تَضحَکی مفرد مونث است نادرست است،
وصحیح آن « لا تَضحَکْ » مفردمذکر صحیح است.
