از مبانی علوم تجربی یکی این است که هر پدیده نیازمند علت است و دیگری اینکه هر پدیده علتی ویژه دارد و از هر چیزی، هر چیزی پدید نمی‌آید. این دو مبنا باعث می‌شود همواره در شرایط یکسان توقع پدیده‌های یکسان داشته باشیم. حال وقتی در آزمایش بین دو گروه نمونه، همۀ شرایط مشابه است و فقط یک عامل متفاوت وجود دارد، می‌توان نتیجه گرفت اختلافات نتیجه فقط به همان یک عامل متفاوت بستگی دارد (یعنی تأثیر واقعی آن عامل را تشخیص داده‌ایم. زیرا مشابه بودن سایر عوامل، موجب می‌شود تأثیرات آن عوامل هم مشابه باشد (مبنای دوم). از طرفی اختلاف نتیجۀ آزمایش نمی‌تواند بی‌علت باشد (مبنای اول). پس اختلاف نتیجه آزمایش حتماً معلول همان تنها عامل متفاوت است. از این رو می‌توانیم با اطمینان تأثیر آن عامل را تشخیص دهیم. در این مثال هم دانشمندان به دنبال تأثیر دارو هستند. لذا سعی می‌کنند همۀ شرایط آزمایش بین دو گروه را یکسان کنند تا اگر اختلافی در نتیجه آزمایش دو گروه بود، مطمئن باشند این اختلاف از تأثیر همان دارو که به یک گروه داده شده و به گروه دیگر داده نشده، حکایت می‌کند. بنابراین تأثیر دارو با اطمینان بیشتری مشخص خواهد شد. گزینۀ ۱: مطلب درستی است ولی یک قاعدۀ عقلی نیست بلکه یک دلیل تجربی است. گزینۀ ۲: این قاعدۀ می‌گوید از علت معین، معلول معین به وجود می‌آید. ولی نمی‌گوید معلول معین هم همواره به یک علت معین نیازمند است. در حالی که قسمت دوم هم برای اطمینان از نتیجه آزمایش‌ها لازم است. زیرا ممکن است نتیجه متفاوت ظاهر شده در سلامت دو گروه موش‌ها، بی‌علت حاصل شده باشد. گزینۀ ۳: مطلب نادرستی است. خیلی بیماری‌ها با داروهای متعدد درمان می‌شوند.