کانَت مُدیرةُ المدرسةِ ........ أن ........ المدرسةَ من الظلمات.

بیایم دو قسمت جمله را بررسی کنیم:

فعل اول:

کانَت مدیرةُ المدرسةِ ...

در این جمله: «کانت» فعل ماضی مونث است (چون مدیر زن است). فاعل جمله «مدیرةُ المدرسةِ» است.

بنابراین، فعلی که برای «مدیرة» می‌آید باید سوم شخص مفرد مونث باشد. پس به جای نقطه‌چین اول، باید تَنتظرُ بیاید، نه یَنتظرُ.

❌ «یَنتظرُ» برای فاعل مذکر است.✅ «تَنتظرُ» برای فاعل مونث غایب (او) است.
و اینجا «مدیرة» مونث غایب است، نه مخاطب. و «تَنتظرُ» دقیقاً برای همین حالت است: سوم شخص مفرد مونث.

«تَنتظرُ» یعنی: او (زن) منتظر است.

 فعل دوم بعد از «أن»: بعد از «أن» فعل مضارع منصوب می‌آید.

فاعل آن فعل «المدرسة» است که مؤنث است، ولی چون اسم ظاهر است، باید فعل به صورت مذکر مفرد بیاید.

✅ پس درست است که بگوییم: «أن یَفرُغَ المدرسةَ» ❌ نه «تَفرُغَ» (چون اگر فاعل ضمیر بود، مؤنث بودن تأثیر داشت، اما چون فاعل اسم است، فعل به صورت مذکر می‌آید.)

نتیجه نهایی:

پاسخ درست: گزینه 3 کانَت مُدیرةُ المدرسةِ تَنتظرُ أن یَفرُغَ المدرسةَ من الظلمات.

ترجمه:«مدیر مدرسه منتظر بود که مدرسه از تاریکی خالی شود.»