با توجه به اینکه محور تونل موازی لایه‌بندی لایه‌هاست و تونل، در لایۀ سنگ مقاوم گابرو (سنگ آذرین درونی) حفر شده که سنگی نفوذناپذیر نیز می‌باشد و مجرای تونل بالاتر از سطح ایستابی واقع شده است، مناسب‌ترین گزینه می‌باشد.
در گزینۀ (3)، تونل در یک لایه‌سنگ نفوذناپذیر مانند سنگ آهک متبلور و توده‌ای (بدون حفره) مقاوم حفر شده اما سطح ایستابی بالاتر از مجرای تونل واقع شده، که سبب کاهش مقاومت سنگ و نیز نفوذ تدریجی آب زیرزمینی به مجرای تونل می‌شود و در گزینۀ (4) محور تونل موازی با لایه‌بندی لایه‌های شیبدار بوده و تونل در لایۀ سنگ کوارتزیت دگرگونی (مقاوم و نفوذناپذیر) حفر شده اما تونل زیر سطح ایستابی قرار دارد. پس گزینه‌های مناسبی نیستند. گزینۀ (2) نامناسب‌ترین است زیرا هر سه لایه، نامقاوم و نفوذپذیرند و محور تونل عمود بر لایه‌بندی است، یعنی مجرای تونل باید در سه لایۀ متفاوت حفر شود که هر سه نامقاوم و نفوذناپذیرند.