عيِّن الصَّحيحَ حَسَبَ قَواعدِ المَعرِفَةِ وَ النَّكَرةِ:
1 )
جَرْحُ الآخَرینَ باللِّسانِ لَیْسَ أقَلَّ من جَرْحِ الحُسام!: زخم زبان زدن به دیگران كمتر از زخم یک شمشیر نیست!
سَمِعْتُ مِن جَدّی مَوعِظةً. الْمَوْعِظةُ لَن تُنْسَی أبَداً!: از پدربزرگم اندرزی شنیدم. آن اندرز هرگز فراموش نخواهد شد!
3 )
الکَلامُ کَالدَّواءِ؛ قَلیلُهُ یَنْفَعُ وَ کثیرُهُ قاتِلٌ!: سخن مانند دارویی است؛ اندک سودی میرساند و بسیارش كشنده است!
4 )
مَنْ یَتَدَخَّلْ فی مَوضوعٍ لا یَرْتَبِطُ بِهِ یُعَرِّضْ نَفْسَهُ لِلتُّهَم!: هر كس دخالت كند در موضوعی كه به وی ربطی ندارد، خویشتن را در معرض تهمتی میگذارد!