بیایید گزینه‌ها را بررسی کنیم تا گزینه نادرست مشخص شود:

1) در گوشتۀ فوقانی، حرکت همرفتی مواد موجب حرکت صفحات و ادامۀ این حرکات موجب تشکیل گسل می‌شود.
✅ درست است. حرکت همرفتی در گوشته باعث حرکت صفحات زمین‌ساختی و در نتیجه ایجاد گسل‌ها می‌شود.

2) فشار مداوم نیروهای تکتونیکی در اطراف قطعات گسل‌ها به‌تدریج ذخیره می‌گردد و به‌طور ناگهانی با جابه‌جایی دو قطعۀ گسلی آزاد می‌شود.
✅ درست است. این توضیح بیانگر فرایند ایجاد زلزله در اثر رها شدن انرژی انباشته در گسل‌هاست.

3) به دلیل شدیدتر بودن تنش زمین‌لرزه در نقطۀ کانونی آن، باید در مکان‌یابی ساخت‌وسازها فاصله از گسل‌های فعال رعایت شود.
✅ درست است. نزدیک بودن به گسل‌های فعال خطر تخریب بیشتری دارد.

4) میزان تخریب و خسارت‌های ناشی از دور شدن گسل‌های واگرا نسبت به سایر گسل‌ها بیش‌تر است.
❌ نادرست است.
گسل‌های واگرا معمولاً در محل دور شدن صفحات از هم ایجاد می‌شوند (مثل پشته‌های میان‌اقیانوسی) و خطر و تخریب آن‌ها معمولاً از گسل‌های امتدادلغز و فرورانشی (مانند گسل‌های نزدیک به مناطق پرجمعیت) کمتر است.