گاما رو نصب کن!

{{ number }}
اعلان ها
اعلان جدیدی وجود ندارد!
کاربر جدید

جستجو

پربازدیدها: #{{ tag.title }}

میتونی لایو بذاری!

به طور معمول، در ارتباط با تنظیم رونویسی ژن‌های مربوط به ساخت آنزیم‌های تجزیه کنندۀ مالتوز در باکتری اشرشیاکالی، کدام گزینه، دیرتر از سایرین به وقوع می‌پیوندد؟

1 ) 

اتصال دی ساکارید به نوعی مولکول پروتئینی تنظیمی، باعث فعال شدن این پروتئین و افزایش میزان تمایل آن به نوکلئیک اسید می‌شود.

2 ) 

به دنبال اتصال رنابسپاراز به یک سوی ترکیبی پروتئینی، نوعی کربوهیدرات به جایگاه اتصال خود در طرف دیگر این پروتئین متصل می‌شود.

3 ) 

پروتئین تنظیمی متصل به قند، در پی اتصال به توالی تنظیمی ویژه‌ای در پشت راه‌انداز، امکان شناسایی راه انداز توسط رنابسپاراز را میسر می‌گرداند.

4 ) 

تغییر شکل و جداشدن ترکیب مهارکننده از توالی تنظیمی ویژه‌ای در پشت نخستین ژن مربوطه، مسیر حرکت آنزیم رنابسپاراز بر روی دنا را باز می‌کند.

پاسخ تشریحی :
نمایش پاسخ

صورت سوال چی میگه؟ تنظیم مثبت رونویسی در باکتری اشرشیاکلای، برای رونویسی از ژن‌های مربوط به آنزیم‌های تجزیه کننده مالتوز مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این روش، ابتدا مولکول مالتوز (نوعی دیساکارید) به جایگاه اتصال خود در پروتئین تنظیمی فعال کننده متصل می‌شود. سپس این مجموعه به توالی اتصال فعال کننده در پشت راه‌انداز (نوکلئیک اسیدی) وصل می‌گردد (گزینۀ 1) در ادامه، آنزیم رنابسپاراز توسط این مجموعه به محل راه‌انداز ژن‌ها هدایت شده و به آن متصل می‌شود (گزینۀ 3)

توجه کنید ابتدا قند مالتوز به فعال کننده متصل می‌شود و سپس رنابسپاراز به این مجموعه می‌پیوندد. (رد گزینۀ 2)

همچنین لازم به ذکر است پروتئین مهارکننده در تنظیم منفی رونویسی دخیل است؛ نه در تنظیم مثبت! (رد گزینۀ 4)

تحلیل ویدئویی تست

تحلیل ویدئویی برای این تست ثبت نشده است!

مریم سجودی