در دوره ساسانیان اشراف و بزرگان نسب و خون خود را برتر از نسب و خون مردم عادی می‌‌دانستند و برخورداری از امتیازات ویژه را حق مسلم خویش می‌‌شمردند در چنین جامعه‌‌ای تحرک اجتماعی و رفتن از طبقه‌‌ای به طبقه دیگر ممنوع و یا دست کم بسیار دشوار بود در دوره هخامنشیان خاندان‌های بزرگ شاهی از طرف پادشاه به سمت حکومت شهربی، فرماندهی ارتش و سایر مناصب مهم حکومتی منصوب می‌‌شدند ، ثروت و زمین‌‌های زیادی داشتند و از امتیازات ویژه‌ای برخوردار بودند که دیگران از آن محروم بودند. تفاوت و نابرابری‌های اجتماعی و اقتصادی عصر هخامنشیان در خوراک، پوشاک، اداب معاشرت، تحصیل و... نمود داشت.
