بیایید دلایل عدم صحت سایر گزینه‌ها را توضیح دهیم:

1) موجب جدا شدن پروتئین‌های هیستون از مولکول دنا می‌شود.

این گزینه صحیح است، چون قبل از شروع فرایند همانندسازی دنا، پروتئین‌های هیستون باید از دنا جدا شوند. این کار توسط آنزیم‌هایی مانند هیستون دی‌استیلاز انجام می‌شود، که پیش از فعال شدن هلیکاز و آغاز فرایند همانندسازی صورت می‌گیرد.

2) توانایی شکستن پیوندهای غیرکووالان بین دو رشته‌ی مولکول دنا را دارد.

این گزینه صحیح است، اما به هلیکاز مربوط می‌شود که پیوندهای هیدروژنی (نه غیرکووالان) بین دو رشته دنا را می‌شکند. هلیکاز دومین آنزیم است که وارد عمل می‌شود، پس این گزینه به هلیکاز مربوط است که پس از جدا شدن هیستون‌ها وارد عمل می‌شود.

3) موجب قرارگیری نوکلئوتیدهای مکمل در مقابل نوکلئوتیدهای رشته‌ی الگو می‌شود.

این گزینه مربوط به آنزیم DNA پلیمراز است که پس از جدا شدن دو رشته دنا و در طول فرایند همانندسازی، نوکلئوتیدهای مکمل را به رشته الگو می‌چسباند. این مرحله بعد از فعالیت هلیکاز و باز شدن رشته‌ها انجام می‌شود، بنابراین این گزینه به مرحله بعدی همانندسازی تعلق دارد، نه به نخستین آنزیم.

4) توانایی تصحیح اشتباهات در حین همانندسازی و حذف نوکلئوتیدهای نادرست را دارد.

این گزینه به آنزیم DNA پلیمراز مربوط می‌شود که نه تنها نوکلئوتیدهای مکمل را اضافه می‌کند، بلکه توانایی تصحیح اشتباهات و حذف نوکلئوتیدهای نادرست را نیز دارد. این فرایند پس از قرارگیری نوکلئوتیدهای مکمل انجام می‌شود، و به همین دلیل مربوط به مرحله‌ای است که بعد از هلیکاز و جدا شدن هیستون‌ها انجام می‌شود.

نتیجه‌گیری:

گزینه 1 صحیح است، زیرا پروتئین‌های هیستون باید ابتدا از دنا جدا شوند تا فرایند همانندسازی آغاز شود.

گزینه‌های 2، 3، و 4 مربوط به مراحل بعدی همانندسازی هستند و به آنزیم‌های دیگری مانند هلیکاز و DNA پلیمراز تعلق دارند.