امر دو نوع است : 1 - امر به مخاطب 2 - امر به غایب و متکلم
1 - امر به مخاطب یعنی صیغه های 7 ، 8 ، 9 ، 10 ، 11 ، 12 نیز دو نوع است :
الف : ثلاثی مجرد ب : ثلاثی مزید
الف : در ثلاثی مجرد :
ابتدا حرف مضارع (ت) را از ابتدای فعل مضارع حذف می کنیم . اصولا بعد از حذف حرف مضارع حرف بعد ساکن دارد که به ابتدای فعل یک همزه یا الف اضاه می کنیم و حرکت همزه یا الف را از حرف بعد از ساکن می گیریم . اگر حرف بعد از ساکن فتحه ـَ یا کسره ـِ بود به همزه یا الف کسره ـِ می دهیم : اِ و اگر حرف بعد از ساکن ضمه ـُ بود به همزه یا الف ضمه ـُ می دهیم : اُ
انتهای فعل مضارع اگر به ضمه ـُ ختم می شود ضمه را به ساکن تبدیل می کنیم و اگر انتهای فعل مضارع به نون ختم می شود نون را از انتهای فعل مضارع حذف می کنیم .
البته نون در صیغه 12 نون ، ضمیر جمع مونث است و نمی توان آن را حذف نمود . ما مجاز به حذف نون های مضارع می باشیم .
ب : ثلاثی مزید : دو نوع است :
1 - باب افعال - استفعال - انفعال - افتعال
2 - باب تفعیل - تفاعل - تفعّل - مفاعله
ب : 1 : همانند ثلاثی مجرد امر می شود
ب : 2 : بعد از حذف مضارع (ت) چون حرف بعد حرکت دارد نیازی به آوردن همزه یا الف نیست و انتهای فعل مضارع اگر به ضمه ـُ ختم می شود ضمه را به ساکن تبدیل می کنیم و اگر انتهای فعل مضارع به نون ختم می شود نون را از انتهای فعل مضارع حذف می کنیم .
البته نون در صیغه 12 نون ، ضمیر جمع مونث است و نمی توان آن را حذف نمود . ما مجاز به حذف نون های مضارع می باشیم .
2 - امر به غایب و متکلم صیغه های 1 ، 2 ، 3 ، 4 ، 5 ، 6 ، 13 و 14
برای امر کردن این صیغه های فقط کافی است حرف لـِ در اول این افعال قرار بگیرد و آخر آنها را نیز مانند قواعد بالا ( انتهای فعل مضارع اگر به ضمه ـُ ختم می شود ضمه را به ساکن تبدیل می کنیم و اگر انتهای فعل مضارع به نون ختم می شود نون را از انتهای فعل مضارع حذف می کنیم .
البته نون در صیغه 12 نون ، ضمیر جمع مونث است و نمی توان آن را حذف نمود . ما مجاز به حذف نون های مضارع می باشیم . ) تغییر دهیم .
