"ماهی را هر وقت از اب بگیری تازه است" ضرب المثلی است که در متن درس آمده است و از سوی دیگر در زبان فارسی مثل دیگری به کار میرود که معنایی کمابیش مقابل ضرب المثل قبلی دارد: "اب رفته به جوی باز نمیگردد" به نظر شما آیا به راستی باید این دو ضرب المثل را مقابل یا متضاد هم قلمداد کرد؟ اگر چنین است دلیل پیدایش و ماندگاری چنین ضرب المثل هایی در زبان چیست؟