1- در بین موصوف و صفت می توانیم حرف ی بیاوریم . مانند :گل زیبا که می توان گفت: گلی زیبا. در بین مضاف و مضاف الیه نمی توانیم ی بیاوریم . مانند : کفش ستاره؛ در اینجا نمی توان گفت کفشی ستاره . 2- در بین مضاف و مضاف الیه می توان « این » و آن » اضافه کرد مانند : ساحل دریا: ساحل این دریا یا صاحب آن مغازه اما در بین صفت و موصوف نمی توانیم صفت اشاره « این » و « آن » اضافه کنیم . مانند :گل زیبا که نمی توانیم بگوئیم: گل این زیبا یا گل آن زیبا 3- اگر کسره صفت و موصوف را برداریم و فعل است را به آن اضافه کنیم جمله ای معنی دار ساخته می شود. مانند : مادر مهربان+ است که می شود مادر، مهربان است. اما مضاف و مضاف الیه چنین نیست . مانند کیف سارا + است که می شود کیف، سارا است و جمله ما در این شکل درست نیست. 4- همچنین اگر به صفت، تر اضافه کنیم کلمهی جدید معنیدار خواهد بود مانند : کوه بلند که اگر به آن تر اضافه کنیم میشود کوه بلندتر که معنی میدهد. درحالی که اگر تر به مضاف الیه بپیوندد، معنی نخواهد داشت مانند در کلاس تر که معنی نمیدهد. ب:صفت را نمی توان جمع بست: باغ بزرگها ،شاخه بریده ها (غلط) اگرجمع بسته شد مضاف اليه است نه صفت: عطای بزرگان اما مضاف اليه را می توان جمع بست: لانه گنجشک ها، هدیه ی مهمانان (درست)