فعل مضارع را توضیح دهید.

فعال مضارع یا حال فعلی هست که مربوط به زمان کنون و چیزی که در حال حاضر در حال روی دادن است می باشد. *نکته:این افعال معمولا دارای "می" (یا همی که در زمان قدیم مورد استفاده قرار میگرفت) یا "ب" (بیشتر مورد استفاده قرار گرفته در افعال امری) و یا "ن" (برای افعال نهی ) در ابتدایشان هستند. مثال با می و همی: می گویی همی کوشی می روند می آید می شنوم مثال با "ب": بروم بیآیی بنشینید بیاور مثال با "ن": نرو نیاورید نآیست نباش نشنوید و... *بن مضارع: بن به معنای ریشه است و میتوان گفت بن مضارع ریشه یک فعل زمان حال است و آن را می سازد.(گاهی اوقات هم برای ساختن گونه هایی از اسم و یا صفت هم کاربرد دارد) نکته: برای پیدا کردن بن مضارع یک فعل آن فعل را به مصدرش و سپس فعلی امری تبدیل میکنیم و حرف "ب" را از ابتدای آن جدا میکنیم. مثال: نشستم ⫸ نشستن ⫸ بنشین ⫸ نشین *پس بن مضارع این فعل نشین است مثال های بیشتر : رفتند ......... رو خواهند ماند ........ مان پرسیدید......پرس گفتی...........گو می آوردی ............ آور و ... تشخیص فعل مضارع همانطور که گفتم افعال مضارع اکثرا با "می" ، "نمی" ، "ب" و "ن" شروع میشوند ولی در مورد "می" و "نمی" می توان گفت که همیشه برای افعال مضارع کاربرد ندارند. مثلا نمی خرید ، می چشید ، می جوشید ، می دید و ... مثال هایی از افعال ماضی با می هستند. پس ما چطور میتوانیم تفاوت بین سه نوع فعل ( ماضی ، مضارع ، مستقبل ) را تشخیص دهیم؟ با بن ماضی و بن مضارع ! نکته : بن ماضی مصدر یک فعل بدون حرف "ن" در آخر آن و بن مضارع ( که قبلا درباره اش توضیح داده شد) نسخه امری یک فعل بدون "ب" در ابتدای ان است. مثال برای بن ماضی : می خورند ⫸ خوردن ⫸ خورد *خورد بن ماضی این مصدر است که میتوان گفت همان نسخه فعل ماضی این مصدر هم هست. *نکته: فعل مستقبل یا آینده همان بن ماضی آن مصدر خواهد است. مثال: خواهد رفت(رفت بن ماضی رفتن) خواهد پوشید(پوشید بن ماضی پوشیدن) خواهد خورد(خورد بن ماضی خوردن) حالا چگونه زمان یک فعل را تشخیص دهیم. برای افعال مستقبل که میتوان گفت اگر فعلی با خواهد شروع شده باشد یک فعل زمان اینده است. برای افعال مضارع فقط اگر بن مضارع را در فعلی دیدیم خواهیم دریافت که ان فعل زمان حال است. برای افعال ماضی هم در صورت وجود بن ماضی در یک فعل آن فعل یک فعل ماضی است. نکته:اگر در تشخیص زمان یک فعل با افعالی مثل جوید ،پوشید و... که هم بن ماضی و هم مضارع فعلشان در انها وجود دارد مواجه شدیم آنها را مربوط به زمان گذشته یا ماضی در نظر میگیریم. امیدوارم براتون مفید بوده باشه موفق و موید باشید.

فعل مضارع مربوط به زمان حال است///////

فعل مضارع فعلی است که برای زمان حال استفاده می‌شود..هرگاه فعلی را دیدید که زمان آن برای حال بود فعل مضارع است مانند:پوشیدن،خوردن،خوابیدن و...

فعل ماضی چیست؟ و چگونه به مضارع صرف کنیم؟ و مصدر چیست؟

سلام فعل مضارع[حال] مصدر:حرف نون دار را مصدر مینامیم(خوردن) اول مصدر را امری میکنیم و نون اخر مصدر را حذف میکنیم از حذف( خور ) معنی نمیدهد پس فعل را امری میکنیم مصدر را امری میکنیم(بخور) بعد(ب) را حذف میکنیم و (می) به اول کلمه اضافه میکنیم یعنی [می خور] و بعد صرفش میکنیم من میخورم| تو میخوری|او میخورد|ما میخوریم|شما میخورید|انها میخورند موفق باشید:)))))

فعل مضارع از لحاظ زمانی مربوط به حال میباشد ولی گاهی وقتها میشه گفت به آینده هم مربوط میشه مثلا من به بازار می روم.هم میتونیم بگیم الان می روم هم میتونیم اینجور فک کنیم که مثلا من یک ساعت آینده به بازار می روم.مهمترین نشانش در زبان فارسی داشتن می در ابتدای فعل هست.و در زبان عربی آمدن یکی از حروف (ت-ی-ن-ا) که به شکل رمز میگیم حروف تینا بر سر فعل مثلا تذهب یذهب نذهب ...

اول مصدر را به فعل امر تبدیل میکنیم، بعد حرف اول فعل را ( که همان ب هست) حذف میکنیم

سلام؛ فعل مضارع ، فعلی هستش که به زمان حال اشاره میکنه.

سلام خسته نباشی فعلی که بر زمان حال دلالت می کند و مربوط به همین الان هست موفق باشی

فعل مضارع چیست و چگونه آن را تشخیص دهیم

مضارع در لغت به معنای «مانند شونده» و صیغه‌ای از فعل که معمولاً به زمان حال یا آینده دلالت کند. مضارع ساده از بن مضارع و شناسه ساخته می‌شود. مضارع فعلی است که انجام گرفتن کار یا رخ دادن حالتی را در زمان حال بیان میکند. فعل مضارع مربوط به زمان حال است

زااوبطوزذxvلنلتژثلتطتفکسببماژ

فعل مضارع از لحاظ زمانی مربوط به حال میباشد ولی گاهی وقتها میشه گفت به آینده هم مربوط میشه مثلا من به بازار می روم.هم میتونیم بگیم الان می روم هم میتونیم اینجور فک کنیم که مثلا من یک ساعت آینده به بازار می روم.مهمترین نشانش در زبان فارسی داشتن می در ابتدای فعل هست.و در زبان عربی آمدن یکی از حروف (ت-ی-ن-ا) که به شکل رمز میگیم حروف تینا بر سر فعل مثلا تذهب یذهب نذهب ...

فعل مضارع[حال] مصدر:حرف نون دار را مصدر مینامیم(خوردن) اول مصدر را امری میکنیم و نون اخر مصدر را حذف میکنیم از حذف( خور ) معنی نمیدهد پس فعل را امری میکنیم مصدر را امری میکنیم(بخور) بعد(ب) را حذف میکنیم و (می) به اول کلمه اضافه میکنیم یعنی [می خور] و بعد صرفش میکنیم من میخورم| تو میخوری|او میخورد|ما میخوریم|شما میخورید|انها میخورند

فعل مضارع از لحاظ زمانی مربوط به حال میباشد ولی گاهی وقتها میشه گفت به آینده هم مربوط میشه مثلا من به بازار می روم.هم میتونیم بگیم الان می روم هم میتونیم اینجور فک کنیم که مثلا من یک ساعت آینده به بازار می روم.مهمترین نشانش در زبان فارسی داشتن می در ابتدای فعل هست.و در زبان عربی آمدن یکی از حروف (ت-ی-ن-ا) که به شکل رمز میگیم حروف تینا بر سر فعل مثلا تذهب یذهب نذهب ...

فعل مضارع از لحاظ زمانی مربوط به حال میباشد ولی گاهی وقتها میشه گفت به آینده هم مربوط میشه مثلا من به بازار می روم.هم میتونیم بگیم الان می روم هم میتونیم اینجور فک کنیم که مثلا من یک ساعت آینده به بازار می روم.مهمترین نشانش در زبان فارسی داشتن می در ابتدای فعل هست.و در زبان عربی آمدن یکی از حروف (ت-ی-ن-ا) که به شکل رمز میگیم حروف تینا بر سر فعل مثلا تذهب یذهب نذهب ...

فعل مضارع از لحاظ زمانی مربوط به حال میباشد ولی گاهی وقتها میشه گفت به آینده هم مربوط میشه مثلا من به بازار می روم.هم میتونیم بگیم الان می روم هم میتونیم اینجور فک کنیم که مثلا من یک ساعت آینده به بازار می روم.مهمترین نشانش در زبان فارسی داشتن می در ابتدای فعل هست.و در زبان عربی آمدن یکی از حروف (ت-ی-ن-ا) که به شکل رمز میگیم حروف تینا بر سر فعل مثلا تذهب یذهب نذهب ...

تشخیص فعل مضارع همانطور که گفتم افعال مضارع اکثرا با "می" ، "نمی" ، "ب" و "ن" شروع میشوند ولی در مورد "می" و "نمی" می توان گفت که همیشه برای افعال مضارع کاربرد ندارند. مثلا نمی خرید ، می چشید ، می جوشید ، می دید و ... مثال هایی از افعال ماضی با می هستند. پس ما چطور میتوانیم تفاوت بین سه نوع فعل ( ماضی ، مضارع ، مستقبل ) را تشخیص دهیم؟ با بن ماضی و بن مضارع ! نکته : بن ماضی مصدر یک فعل بدون حرف "ن" در آخر آن و بن مضارع ( که قبلا درباره اش توضیح داده شد) نسخه امری یک فعل بدون "ب" در ابتدای ان است. مثال برای بن ماضی : می خورند ⫸ خوردن ⫸ خورد *خورد بن ماضی این مصدر است که میتوان گفت همان نسخه فعل ماضی این مصدر هم هست. *نکته: فعل مستقبل یا آینده همان بن ماضی آن مصدر خواهد است. مثال: خواهد رفت(رفت بن ماضی رفتن)خواهد پوشید(پوشید بن ماضی پوشیدن) خواهد خورد(خورد بن ماضی خوردن) حالا چگونه زمان یک فعل را تشخیص دهیم. برای افعال مستقبل که میتوان گفت اگر فعلی با خواهد شروع شده باشد یک فعل زمان اینده است. برای افعال مضارع فقط اگر بن مضارع را در فعلی دیدیم خواهیم دریافت که ان فعل زمان حال است. برای افعال ماضی هم در صورت وجود بن ماضی در یک فعل آن فعل یک فعل ماضی است. نکته:اگر در تشخیص زمان یک فعل با افعالی مثل جوید ،پوشید و... که هم بن ماضی و هم مضارع فعلشان در انها وجود دارد مواجه شدیم آنها را مربوط به زمان گذشته یا ماضی در نظر میگیریم.

فعل مضارع[حال] مصدر:حرف نون دار را مصدر مینامیم(خوردن) اول مصدر را امری میکنیم و نون اخر مصدر را حذف میکنیم از حذف( خور ) معنی نمیدهد پس فعل را امری میکنیم مصدر را امری میکنیم(بخور) بعد(ب) را حذف میکنیم و (می) به اول کلمه اضافه میکنیم یعنی [می خور] و بعد صرفش میکنیم من میخورم| تو میخوری|او میخورد|ما میخوریم|شما میخورید|انها میخورند

بر حال دلالت می‌کند فعل امر بدون ب مثال :رفت برو رو