آیا در برگ غذاساز فقط توسط اندام سبز صورت میگیرد؟
پاسخ ها: 15
سلام در گیاه اندام های مختلفی وجود دارد. برخی از اندام ها در رشد گیاه مؤثرند و گروهی دیگر وظیفه تولید دانه را به عهده دارند. دسته ی اول که اندام های رویا نام دارند. شامل ریشه ، ساقه و برگ می شوند. این اقدام ها با جذب آب و مواد لازم، انتقال آن ها به سلول های غذا ساز و سپس رساندن مواد غذایی ساخته شده به همه سلول های گیاه باعث رشد آن می شوند گروه دوم اندام های زایا مثل گل و میوه هستند که تشکیل دانه و پراکنده شدن آن برای رشد گیاه جدید را به عهده دارند. در گیاهان مختلف ساقه و ریشه هر کدام ممکن است در هوا، خاک یا آب قرار د اشته باشند. ریشه : ریشه گیاه را محکم در خاک نگه می دارد، کار اصلی ریشه ،جذب آب و مواد لازم برای غذاسازی گیاه در برگ است. ریشه ها متناسب با نوع گیاه و نوع محیط ، در سطح خاک پخش می شوند. یا آن که به اعماق آن فرو روند. گاهی ممکن است ریشه ها در آب یا هوا قرار داشته باشند. ریشه ی گیاه به کمک تارهای کشنده که مانند مو هستند. آب و مواد معدنی را جذب می کند تا آن ها را به برگ برساند. ساقه ها بیشتر ساقه ها را به علت آن که در بالای خاک قرار می گیرند، آسان می توان شناخت. ساقه ها، دو کار اصلی دارند. شاخه ها و برگ ها را روی خود نگه می دارند. آب و نمک های جذب شده از زمین را به برگ ها می رسانند. اما ساقه ها، کارهای دیگری را هم انجام می دهند. مثلاً نیشکر نوعی ساقه است که مقدار زیادی ماده ی قندی را در خود نگه می دارد. ساقه محل عبور آوندهاست. آوندها، لوله های باریک و یک طرفه ای برای جابه جایی مواد در گیاهند. آوندهای چوبی آب و مواد معدنی (شیره خام) را از ریشه به برگ می رسانند. آوندهای آبکش دار مواد غذایی ساخته شده در برگ ( شیره پرورده) را از آن جا به همه سلولها می برند. تعداد و قطر آوندهای چوبی بیشتر از آوندهای آبکش است. ساقه : در ساقه های چوبی،جوانه هایی در اطراف و انتهای ساقه وجود دارد که رشد طولی ساقه برعهده آن هاست. بعضی ازاین جوانه ها تبدیل به برگ و گل و بعضی تبدیل به شاخه می شوند. گیاهان چوبی، علاوه بر رشد طولی، رشد قطری هم دارند. به همین علت سال به سال قطر تنه ی درختان زیادتر می شود. افزایش قطر درخت به دلیل زیاد شدن آوندهاست. آوندهای چوبی … بیشتر از آوندهای آبکش افزایش می یابند، به طوری که بیشتر قطر تنه ی درخت را تشکیل می دهند. برگ : برگ کارخانه ی غذاسازی گیاه است. بیشترین مقدار سبزینه (کلروفیل) گیاه که محل غذاسازی گیاه است. در برگ ذخیره شده است. با وجود آنکه برگ در گیاهان مختلف به شکل های بسیار گوناگونی دیده می شود،کار اصلی آن در همه گیاهان تقریباً یکی است. در پوسته نازکی که پشت و روی برگ را می پوشاند، سوراخ های بسیار ریزی به نام روزنه وجود دارد که فقط با میکروسکوپ دیده می شوند. سلول های وسط برگ از این راه کربن دی اکسیدهوا را برای عمل غذاسازی و اکسیژن را برای تنفس می گیرند. آب و مواد معدنی لازم نیز از راه رگ برگ ها از طریق ساقه به برگ می رسد، رگ برگ ها، مجموعه آوندها بوده و به آوندهای ساقه و ریشه متصل اند. هر برگ غیراز رگ برگ، دم برگ و پهنک هم دارد. دم برگ قسمتی است که برگ به وسیله آن ساقه متصل می شود. پهنک قسمت سطح برگ را معمولاً نازک است می گویند. شکل پهنک در برگ گیاهان مختلف بسیار متفاوت است. لبه ی پهنک هم ممکن است صاف یا دندانه دار یا دارای بریدگیهای عمیق باشد، اگر برگ فقط یک دم برگ داشته باشد، آن را ساده می گویند. اما در بعضی از گیاهان، به هر دم برگ تعدادی برگچه متصل است. در این حال برگ را مرکب می نامند. فتوسنتز: در بررسی ساختمان برگ، سلول های سبزینه (کلروفیل) درون دانه های سبزرنگی به نام کلروپلاست قرار دارد. کلروپلاست مانند آشپزخانه ی سلول های گیاهی است. هر کلروفیل، ملکول شیمیایی است که مانند سرآشپز تهیه غذا را به عهده دارد. در انجام این کار ، ماده های رنگی به او کمک می کنند. بخشی از عمل غذاسازی گیاهان (فتوسنتز) نیازمند نور خورشید است و قسمتی از آن احتیاج به نور ندارد. درست مثل اینکه برخی کارهای مربوط به تهیه غذا به انرژی حرارتی اجاق احتیاج داشته ( مثل پختن) و بعضی کارها نیازی به گرما ندارند. (مثل آماده کردن گوشت، پاک کردن برنج و …) مواد اولیه مورد نیاز برای غذاسازی گیاهان آب و کربن دی اکسید بوده و محصول آن مواد قندی در اکسیژن است. در خرما و نیشکر مواد قندی فراوان است و در زیتون و بادام مواد چربی زیاد است. گیاه در سلول های برگ ابتدا مواد قندی را می سازد و سپس آن ها را به مواد دیگری تبدیل می کند. مواد غذایی تولید شده در برگ از طریق آوند آبکش به جوانه ها، گل و میوه و سایر قسمت های گیاه برده می شود. گیاهان سبز: تنها موجودات زنده ای هستند که می توانند غذای خود را به کمک نور خورشید از آب و دی اکسید کربن بسازند. در این فرایند که فتوسنتز نامیده می شود، اکسیژن تولید می شود که موجودات زنده برای تنفس به آن نیاز دارند. جانوران یا به غذایی که گیاهان می سازند وابسته اند یا مستقیماً از گیاهان تغذیه می کنند و یا جانوران دیگری را می خورند که خود گیاه خوارند. بدون گیاهان همه ی جانوران ، از جمله انسان ها می میرند. طبقه بندی گیاهان: بیش تر گیاهان، آب و املاح را از راه ریشه ها جذب می کنند و توسط لوله های باریکی به نام آوند به ساقه وبرگ ها انتقال می دهند. به این مجموعه لوله ها دستگاه آوندی می گویند و بر این اساس سلسله ی گیاهان را به دو گروه بزرگ تقسیم می کنند: گیاهان بدون آوند(شامل جلبک ها و خزه ها) و گیاهان آوندی(شامل پنجه گرگیان،دم اسبیان ، سرخس ها،مخروط داران و گیاهان گل دار) گیاهان گل دار: تکامل یافته ترین و پیچیده ترین گروه از سلسله ی گیاهان اند. آن ها گل هایی دارند که اندام های جنسی گیاه را در بر می گیرد. اندام های جنسی ، میوه و دانه تولید می کنند. دانه گیاهکی است که به همراه ذخیره ای از غذا در پوستی محافظ قرار گرفته است، به طوری که در شرایط مناسب به سرعت گیاهی جدید پدید می آورد. گیاهان گل دار را به دو گروه عمده ی تک لپه ای ها و دو لپه ای ها تقسیم می کنند. تک لپه ای : با ویژگی های مشترک زیر به راحتی تشخیص داده می شوند: - گیاهک درون دانه ی آن ها یک لپه (دارای ذخیره ی غذایی) دارد. - ریشه ی افشان دارد و برگ ها غالباً دم برگ ندارند، پهنک برگ در اغلب تک لپه ای ها کشیده و رگبرگ ها موازی هستند. - دستجات آوندی در ساقه ی این گیاهان پراکنده اند. - تعداد گل برگ های گل، اغلب 3 یا مضربی از این عدد است. گیاهان تک لپه ای در طبیعت فراوان هستند.مانند گندم، برنج، ذرت و خرما. دولپه ای ها دارای ویژگی های مشترک زیر هستند: - گیاهک یا جنین دانه دو لپه دارد. - اغلب آن ها ریشه ی راست دارند. - رگبرگ ها منشعب و غیرموازی و به شکل های گوناگون است. - تعداد قطعات گل 2 یا 5 یا مضربی از این اعداد است. - دستجات آوندی در ساقه در روی یک دایره قرار دارند. دولپه ای ها نسبت به تک لپه ای ها گستردگی و تنوع بیش تری دارند، اکثر گل ها، سبزی ها، درخت چه ها و درختان گل دار از این گروه اند. ریشه: ریشه ی بیش تر گیاهان گل دار، در قاعده ی ساقه ی اصلی قرار دارد. ریشه طوری پخش می شود که گیاه را ثابت و محکم در زمین نگه دارد. وظیفه ی مهم دیگر ریشه، جذب آب و نمک های معدنی مورد نیاز گیاه از خاک است. انواع ریشه: ریشه ها را از روی شکل ظاهری به دو گروه تقسیم می کنند: ریشه های راست و ریشه های افشان. در ریشه ی افشان تعداد زیادی ریشه ی کوچک از قاعده ی ساقه منشعب می شود که به طور گسترده و نه خیلی عمیق در خاک پخش می شوند. در ریشه ی راست، ریشه چه (ریشه ی کوچک دانه) ریشه ی اصلی را می سازد و ریشه های فرعی از آن منشعب می شوند. گاهی مثلاً در هویج و تربچه، ریشه ی اصلی در نتیجه ی ذخیره کردن مواد غذایی، متورم می شود. در مناطق کویری ریشه ی بعضی از گیاهان برای رسیدن به آن درون زمین پیش می رود و ریشه ی افشان در زیر سطح خاک به طور وسیعی گسترده می شود. ریشه ی افشان کاکتوس در زیر سطح زمین به طور وسیعی گسترده می شود، تا به سرعت آب باران های نادر را جذب کند. ساختار ریشه: ریشه های جدید دائماً از نقطه ای بالای نوک ریشه ی اصلی می رویند. نوک ریشه را کلاهک ریشه حفاظت می کند. کمی بالاتر دسته ای از تارهای کشنده ی ظریف ریشه را احاطه می کنند. این تارها از سطح ریشه می رویند و آب و نمک های معدنی را از خاک جذب می کنند. در مرکز ریشه بافت خاصی وجود دارد که آب را به بالا و به پیکر اصلی گیاه هدایت می کند. ساقه: ساقه معمولاً اندامی هوایی است که اندام های دیگر گیاه(برگ ها، جوانه ها، گل ها و میوه ها) را بر روی خود نگه می دارد و از طریق آوندهایش از یک سو آب و نمک را از ریشه به برگ ها می رساند و از سوی دیگر مواد ساخته شده در برگ را به سایر اندام ها هدایت می کند. با آن که اغلب ساقه ها هوایی هستند، اما برخی از آن ها زیر زمینی و برخی دیگر آبزی اند. ساقه ها بر حسب نوع زیستگاه به سه دسته تقسیم می شوند: ساقه های هوایی، ساقه های آبی و ساقه های زیر زمینی. ساقه های هوایی ممکن است راست، پیچنده، خزنده یا بالا روند باشند. ساقه های راست، چوبی (درختی) یا علفی اند. ساقه های راست چوبی مانند درخت چنار، بلوط، بید و درختان میوه به حد کافی استحکام دارند. یونجه، بادمجان و آفتابگردان ساقه ی علفی راست دارند. ساقه های پیچنده (نیلوفر)، بالا رونده (مو) و خزنده (توت فرنگی) استحکام چندانی ندارند. ساقه های آبزی نرم و انعطاف پذیرند و در بین سلول های سازنده ی آن ها فضاهای بین سلولی هوادار وجود دارد،مثل نیلوفر آبی. ساقه های زیر زمینی سبزینه ندارند و از برگ های قهوه ای رنگ فلس مانند پوشیده شده اند. برگ: در بیش تر برگ ها بخش نازک و گسترده ای به نام پهنک و دنباله ای به نام دمبرگ وجود دارد. در پهنک برگ رگبرگ ها را مشاهده می کنید که همان انشعابات آوندها هستند. شکل پهنک، وضع رگبرگ ها و طرز قرار گرفتن برگ ها بر روی ساقه گوناگون است. برگ ها از لحاظ شکل پهنک،ممکن است ساده یا مرکب باشند. در برگ ساده پهنک به قطعات کوچکتر تقسیم نمی شود و لبه ی آن ممکن است صاف یا دانه دار باشد. در برگ مرکّب، پهنک در اثر بریدگی های عمیق، به قطعات کوچکتری تقسیم می شود. رگبرگ ها نیز متنوع اند و ممکن است منشعب یا موازی باشند. گل : گل اندام های تولید مثل گیاه را دربر می گیرد. گل،میوه و دانه تولید می کند که از آن ها نسل جدیدی از گیاه پدید می آید. گل های همه ی گیاهان گلبرگ های رنگارنگ و معطر ندارند. گندمیان گلبرگ ندارند و در بعضی از درختان گلبرگ ها آن قدر کوچک اند که اصلاً متوجه وجود آن نمی شوید. بخش های گوناگون گل در انتهای دمگل روی دایره هایی قرار می گیرند. این بخش ها، شکل ها و اندازه های متفاوتی دارند ولی وظیفه ی همه ی آن ها یکی است. گل حاوی اندام های تولید مثل گیاه است. قسمت نر گل پرچم نامیده می شود که دانه های گرده را تولید می کند. قسمت ماده مادگی نام دارد و بعد از لقاح میوه و دانه تولید می کند. دانه: گیاهان گل دار و مخروط داران ، دانه تولید می کنند. هر دانه، اگر در شرایط مناسب قرار گیرد می تواند بروید و گیاه جدیدی تولید کند. دانه ی گیاهان گل دار را در درون میوه نمو می یابد، اما در مخروط داران،دانه در درون مخروط رشد می کند. قسمت های مختلف دانه: همه ی دانه ها سه قسمت دارند: 1- پوسته که همان پوشش دانه است که از دانه محافظت می کند. 2- غذای ذخیره شده در مغز دانه به رشد گیاه جوان کمک می کند. 3- جوانه یا جنین که گیاهک جوان و بسیار ریزی در داخل دانه است. مخروطیان: مخروطیان گیاهان درختی اند که مخروط هایی حاوی دانه دارند. بیش تر مخروطیان درختان همیشه سبزی با برگ های محکم و شبیه سوزن اند که می توانند زمستان های سخت را از سر بگذارنند. معروف ترین آن ها درخت کاج است که عمدتاً در مناطق سردسیر می رویند. مخروط های نر به صورت خوشه ای رشد می کنند و کوچک تر از مخروط های مادهاند.مخروط های نر تعداد زیادی دانه ی گرده تولید می کنند که باد آن ها را می پراکند چوبی ساخته شده اند و هر پولک حاوی دو یا چند دانه است. دانه ها رشد می کنند و بال در می آورند به نحوی که وقتی پولک های مخروط رسیده از یکدیگر جدا می شوند باد دانه ها را تا فواصل دور پراکنده می کند. چهار گونه درخت از مخروطیان: - سکویا – سدر – سرخ درا – کاج جنگلی غذاسازان بزرگ بخش 2 غذاسازان بزرگ گیاهان می توانند با استفاده از موادی که از زمین و هوا می گیرند، غذا بسازند. قسمتی از غذاهایی که می خورید از گیاه و قسمت دیگر از جانور به دست می آید، جانواران از گیاهان تغذیه می کنند و اگر گیاه نباشد زندگی انسانها و جانوران از بین می رود. آنچه برای غذاسازی لازم است: سبزینه یا کلروفیل: ماده ای سبز رنگ است که در برگ وجود دارد و گیاهان با کمک این ماده در برگ های خود غذا می سازند. دی اکسید کربن: گازی است که برای غذاسازی لازم است. مواد سوختنی هنگام سوختن، گاز دی اکسید کربن تولید می کنند. ما نیز مقداری از این گاز را با هوای داخل شش ها به بیرون می فرستیم. دی اکسید کردن گازی است که از سوختن مواد مختلف ایجاد می شود و در هوا وجود دارد و از راه سوراخ های کوچکی که در برگ گیاه است به نام روزنه وارد گیاه می شود. آب: آب به وسیله ریشه از زمین گرفته می شود. خاک با آب نمناک می شود و ریشه گیاه به وسیله تارهای باریکی که دار د آب را جذب می کند و به برگ می رساند. خاک: گیاهان سبز مواد معدنی را که در خاک وجود دارد و در آب حل می شوند از ریشه می گیرند و همراه آب به برگ های خود می رسانند. آهن یکی از مواد معدنی است که مقدار آن در گیاه ذرت و بدن انسان به نسبت مساوی وجود دارد ولی در خاک بیشتر است و موجب رشد گیاه می شود. نور خورشید: نور خورشید برای غذاسازی گیاه لازم است. گیاهان در تاریگی نمی توانند رشد کنند. سفر آب از ریشه تا برگ: در ساقه و برگ، لوله های بسیار باریکی وجود دارد که آب از راه آنها از ریشه به برگ می رسد. به این لوله ها آوند می گویند. بعضی از آوندها غذایی را که در برگ ساخته شده است، به داخل میوه یا ریشه انتقال می دهند تا در آنجا ذخیره شود. پرسش های بخش 2 پاسخ صحیح را با علامت × مشخص کنید. 1- گیاه چگونه آب را جذب می کند؟ به وسیله برگ به وسیله میوه به وسیله تارهای ریشه به وسیله ساقه 2- محل غذاسازی در کدام قسمت گیاه انجام می شود؟ ریشه ساقه برگ میوه 3- غذای اندوخته بوته گل سرخ در کدام قسمت گیاه دیده می شود؟ ریشه ساقه برگ گل 4- در بین گیاهان زیر کدامیک در عمل غذاسازی فعال تر هستند؟ گل گلایل گندم خیار درخت گردو 5- آب چگونه به قسمت های مختلف گیاه می رسد؟ از راه آوند از راه تارهای نازک ریشه از راه هوا از سوراخ های ریز برگ سوالات تشریحی: به سوالات زیر پاسخ کامل دهید؟ 1- کدام گروه از موجودات زنده می توانند برای خود غذا بسازند؟ گیاهان سبز 2- گیاه در کدام اندام خود غذا می سازد؟ در برگ 3- رگه هایی که در برگ گیاه می بینید چیست؟ آوند 4- گیاهان برای غذاسازی به چه چیزهایی نیاز دارند؟ سبزینه - دی اکسید کربن - آب - خاک - نور خورشید 5- آیا نوع آب و خاک در شد گیاه اثر دارند؟ بله، در شمال ایران که خاک حاصلخیزی دارد، گیاهان بیشتری رشد می کنند. 6- چند گیاه نام ببرید که در برگ خود غذا ذخیره می کنند؟ کاهو و کلم 7- در کدام یک از این گیاهان کار غذاسازی شدیدتر است؟ چرا؟ گوجه فرنگی، بوته گندم، بوته گل سرخ بوته گوجه فرنگی. چون در مدت کوتاهی محصول زیادی می دهد و میوه آن محتوی مواد غذایی فراوان است.
گیاهان سبز برای خود و موجودات دیگر غذا میسازند
آیا غذا سازی گیاهان تنها در برگ انجام می شود
من نگفتم سوال بنویسید گفت بگید درست یا نادرست
برگ کارخانه ی غذاسازی گیاه است. بیشترین مقدار سبزینه (کلروفیل) گیاه که محل غذاسازی گیاه است. در برگ ذخیره شده است. با وجود آنکه برگ در گیاهان مختلف به شکل های بسیار گوناگونی دیده می شود،کار اصلی آن در همه گیاهان تقریباً یکی است. در پوسته نازکی که پشت و روی برگ را می پوشاند، سوراخ های بسیار ریزی به نام روزنه وجود دارد که فقط با میکروسکوپ دیده می شوند. سلول های وسط برگ از این راه کربن دی اکسیدهوا را برای عمل غذاسازی و اکسیژن را برای تنفس می گیرند. آب و مواد معدنی لازم نیز از راه رگ برگ ها از طریق ساقه به برگ می رسد، رگ برگ ها، مجموعه آوندها بوده و به آوندهای ساقه و ریشه متصل اند. هر برگ غیراز رگ برگ، دم برگ و پهنک هم دارد. دم برگ قسمتی است که برگ به وسیله آن ساقه متصل می شود. پهنک قسمت سطح برگ را معمولاً نازک است می گویند. شکل پهنک در برگ گیاهان مختلف بسیار متفاوت است. لبه ی پهنک هم ممکن است صاف یا دندانه دار یا دارای بریدگیهای عمیق باشد، اگر برگ فقط یک دم برگ داشته باشد، آن را ساده می گویند. اما در بعضی از گیاهان، به هر دم برگ تعدادی برگچه متصل است. در این حال برگ را مرکب می نامند.
نه بعضی از گیاهان مثل لوبیا با ساقه غذا سازی میکنند داخل کتاب هست
محل غذا سازی گیاه داخل برگ است با عمل فتو سنتز
سلام در کدام برگ ها غذاسازی بیشتر است
سلام اره توسط سبزینه انجام میشه موفق باشی
گیاهان می توانند با استفاده از موادی که از زمین و هوا می گیرند، غذا بسازند. قسمتی از غذاهایی که می خورید از گیاه و قسمت دیگر از جانور به دست می آید، جانواران از گیاهان تغذیه می کنند و اگر گیاه نباشد زندگی انسان ها و جانوران از بین می رود آنچه برای غذاسازی لازم است : سبزینه: ماده ای سبز رنگ است که در برگ وجود دارد و گیاهان با کمک این ماده در برگ های خود غذا می سازند. دی اکسید کربن: دی اکسید کربن گازی است که از سوختن مواد مختلف ایجاد می شود و در هوا وجود دارد و از راه سوراخ های کوچکی که در برگ است وارد گیاه می شود. آب: آب به وسیله ریشه از زمین گرفته می شود. خاک با آب نمناک می شود و ریشه گیاه به وسیله تارهای باریکی که دارد آب را جذب می کند و به برگ می رساند. خاک: گیاهان سبز مواد معدنی را که در خاک وجود دارد و در آب حل می شوند به وسیله ی ریشه از خاک می گیرند و همراه آب به برگ های خود می رسانند. آهن یکی از مواد معدنی است که در خاک وجود دارد و موجب رشد گیاه می شود. نور خورشید: نور خورشید برای غذاسازی گیاه لازم است. گیاهان در تاریگی نمی توانند رشد کنند. سفر آب از ریشه تا برگ : در ساقه و برگ، لوله های بسیار باریکی وجود دارد که آب از راه آنها از ریشه به برگ می رسد. به این لوله ها آوند می گویند. بعضی از آوندها غذایی را که در برگ ساخته شده است، به داخل میوه یا ریشه انتقال می دهند تا در آنجا ذخیره شود.
اگه منظور از اندام سبز ، سبزینه هست بله فقط توسط سبزینه صورت میگیرد